Ik donder nu natuurlijk keihard van mijn geloof als ik ineens een review ga zitten tikken over een chicklit in plaats van een keigoede thriller. Ik geef toe dat het minstens een eeuw geleden is dat ik er eentje (klinkt vies he) heb aangeraakt terwijl ik vroeger, vroegah, hele series Jill Mansel verslont en nog eens en nog eens en wegkwijlde bij romantische komische schrijfsels. En zelfs toen al droomde dat ik er ooit eentje op mijn naam zou hebben staan. Vandaar dat ik direct het boek schrijven kreng naar huis klikte zodra het kon en mijzelf beloofde daarna de hele mikmak Jonkman te lezen omdat ze zelfs iets als een studieboek hikkend hilarisch weet te maken en ik verschillende passages aan man oplepelde. En daarna zat dus ook ineens ‘glazuur’ in mijn digitale karretje, als in, we gaan netjes vooraan beginnen.
Maar glazuur belande in de kast. Oeps. Want? Chicklit. En net zoals ik een periode niet wilde toegeven dat ik het heerlijk vind om weg te zakken in een romantische komedie waar de rondvliegende hormonen sex schreeuwen, heb ik dat zelfde met chicklits. Alsof het niet volwassen genoeg zou zijn. Waanzin, weet ik. Ik durf het nu wel 🙂
Dus. Afgelopen week verscheen eindelijk ‘Helemaal het einde’. Ik weet dat want ik volg Lisette braaf op Facebook omdat we ooit collega’s gaan worden 😉 Nee niet daarom, maar het zou leuk zijn en ik stond op het punt hem in te slaan om helemaal als aller eerste te vertellen wat ik daarvan vond maar ohja, Glazuur.
Braaf als ik ben zou ik eerst eens checken of ik de Jonkman baby’s überhaupt wel kon waarderen voor ik het volgende deel het huis in sleepte. Lekker eigenwijs maar ik heb er geen spijt van en inmiddels ligt ‘Helemaal het einde’ hier ook al gewoon op de stapel braaf te wachten tot het gelezen gaat worden.
Glazuur – Lisette Jonkman
Lieve klunzige onzekere Sofie, maatje 40, Assistant Junior copywriter bij een creatief prestigieus reclamebureau CopyBlinders. Of beter gezegd koffiejuffie en tekstdirector, klunzig in de liefde. Of eigenlijk klunzig in alles, want koffie rondbrengen is natuurlijk ook al een kunst en daarom is ze zo leuk, toegankelijk en herkenbaar. En ze heeft al eeuwen een oogje op Rein. Way out of her league. Nee, hij gaat met Karlin. Mooie slanke bitchie Karlin, haar vroegere beste vriendin die zich uhm, omhoog… nah ja… je snapt het, in de organisatie.
En wat heeft zij nou bereikt. Niks dus. Geen cent te makken, geen mooi huis, geen leuke vriend en ze baalt al tijden van haar baantje waar iedereen maar bovenal Karlin haar afzeikt en vernedert. En ineens is ze het zat en vecht terug.
Binnen twee dagen uit. Masterlijk grappig.
Jaloers makende humoristische zinnen, heerlijk veel geblunder, romantisch en lekker luchtig. Ik was even vergeten dat ik dit leuk vond maar ik weet het weer. Wat mij betreft een boek voor de zomer mocht je hem nog niet hebben gelezen. Zeker een boek voor als je wel wat humor en positiviteit kan gebruiken of als je toe bent aan een potje janken van het lachen. Een heerlijk fijn op en top feel good boek. Wil je hem ook lezen? Je kunt hem hier bestellen –> Glazuur
Wil je mamamaai blijven volgen, dat kan via Facebook of instagram. Vind ik leuk!
In deze post zit een affiliatielink, als je iets via deze link besteld, krijg ik daar een minivergoeding voor. Jij betaald daarvoor uiteraard niks extra’s 🙂
4 Comments
Jeanine
23 juni, 2017 at 12:36Oh ik deel die droom zo erg met jou! Lijkt me een heerlijk boek, alhoewel ik ook meestal thrillers lees. Bedankt voor de tip!
MamaMaai
23 juni, 2017 at 18:17Lees dan ook schrijven kreng 😉 Dan gaan we onze droom ooit nog eens waarmaken
Vlijtig Liesje
23 juni, 2017 at 12:44Het klinkt wel aardig. Vooral die valse vriendin vind ik interessant. Maar het klinkt ook wel heel erg als zo’n standaard chicklit verhaaltje.
MamaMaai
23 juni, 2017 at 18:18hahaha, hou je niet van chicklit?