Geen categorie

Hoe word je minder onzeker?

Je komt terecht in een nieuwe situatie. Je wordt uitgenodigd op een verjaardag, je wederhelft kan echt niet maar jij voelt je verplicht om te gaan. Een probleempje, je kent helemaal niemand. Je gaat starten op een nieuwe afdeling of je moet ineens spreken voor een groep. Allemaal situaties waarin je behoorlijk onzeker kan zijn. Doe ik het wel goed, kan ik het wel, ben ik wel leuk genoeg, herkenbaar? Voor mij wel. Ik was behoorlijk onzeker een paar jaar geleden. En daar had ik last van. Veel. Maar er kwam een moment dat ik besloot het anders te gaan doen. Ik kreeg wat tips en die hebben mij heel erg geholpen. Die wil ik met jullie delen.

onzeker, zelfverzekerd

♥ Waaraan zie je dat iemand onzeker is?
Aan friemelen met de handen, je geen houding weten te geven, oogcontact vermijden, gesloten houding. Het klinkt heel simpel maar als je je er bewust van bent wat je doet als je onzeker bent, kan je proberen dit te veranderen. Niet friemelen met je handen. Maar waar laat je ze dan? Hou je handen gewoon losjes bij elkaar. Ga stevig staan, rechtop, schouders ontspannen. Probeer diegene waar je tegen praat aan te kijken. En als je tegen een groep praat, staar dan niet naar de grond of je papiertje maar kijk naar een punt net boven alle hoofden achterin de zaal. Je zal zien dat als je uiterlijk minder onzeker (zelfverzekerder) overkomt, je je vanzelf ook zo gaat voelen. Voor mij werkt dit heel goed. Ik moest eens een agressieve patent in de separeercel spuiten onder politie begeleiding. Achteraf kreeg ik van mijn leidinggevende te horen dat ik dat zo rustig en beheerst had gedaan. De werkelijkheid was dat ik duizend kleuren scheet wat wel bleek aan dat ik in mijn zenuwen vergeten was de medicijnen op te trekken en alleen een volle spuit water in zijn kont heb gemikt.

♥ Wat gebeurd er van binnen?
Je ademhaling versnelt, je voelt je gestrest, je gedachten gaan in cirkeltjes. Logisch, het is best eng. Let even op je ademhaling. Een paar keer diep naar je buik in ademen en rustig weer uit. Vier tellen in, vijf  tellen uit. Door rustiger te ademen verlaag je je stresslevel. Hierdoor doorbreek je ook even je gedachtencirkeltje. Zeg iets positiefs tegen jezelf. Je kan het, je hebt je goed voorbereid en je bent gewoon leuk.

Verander je gewoontes
Als ik op een nieuwe afdeling of mensen groep binnen kwam, wachtte ik altijd tot anderen de eerste stap zouden zetten. Vanzelf kwamen mensen zich aan mij voorstellen. Nadeel voor mij was dat ik mezelf vanaf het begin onzeker opstelde en ik het lastig vond dat beeld te veranderen. Ik ging me zeg maar gedragen naar hoe ik dacht dat anderen over mij dachten. Ai lastig. Ik kan me het moment nog herinneren dat ik besloot het anders te gaan doen. Ik was mijn onzekere rol spuug zat. De volgende afdeling waar ik binnen kwam besloot ik zelf het initiatief tot voorstellen te nemen. Iedereen die nieuw binnen kwam gaf ik uit mezelf een hand. Kleine stap met groot resultaat. Voor mijn gevoel was de eerste indruk die mensen van mij hadden anders en …… Ik voelde me zelfverzekerder en langzaam groeide ik daarin. Beter nog zou ik natuurlijk gewoon minder moeten aantrekken van wat mensen van mij denken. Dat probeer ik al mijn hele leven. Een dingetje…

Tegenwoordig heb ik voor mezelf ook standaard een aantal simpele vragen in mijn hoofd. Met kleine kinderen is dat best makkelijk. Als ik ergens nieuwe moeders tegenkom lijkt het gesprek over het algemeen vanzelf opgang te komen. Hoe oud is je zoon/dochter? Een opmerking over wat ze aan het doen zijn? Of ze uit de buurt komen…. Je hebt eigenlijk alleen een aanzetje nodig om in gesprek te komen. Nog eentje die altijd werkt is waar je een wederzijdse vriendin van kent. De grap is dat ik vroeger nooit uit mezelf mensen zou aanspreken. Tegenwoordig vind ik het juist leuk. Gevolg is dat ik best makkelijk nieuwe mensen leer kennen.

Dit gaat natuurlijk allemaal niet van de een op de andere dag en het is ook echt niet zo simpel als het hier staat. In het begin was ik me alsnog heel bewust van mijn houding. Het niet friemelen koste me een hoop energie. Mensen aankijken was ook een wereldschokkende verandering. Inmiddels moet ik er juist een beetje opletten dat ik ook af en toe wegkijk. Maar het helpt echt en is het proberen waard.

Hoe doen jullie dat als je onzeker bent? De situatie vermijden of ga je hem juist aan? En hebben jullie misschien nog leuke tips?

You Might Also Like...

8 Comments

  • Reply
    kliefje
    20 april, 2015 at 09:33

    Ik ben regelmatig onzeker, maar dan meer privé. Binnen mijn gezin. Daarbuiten heb ik er gelukkig weinig last van. Ik ga zo voor een volle zaal mijn verhaal vertellen. En van die drukke feestjes? Daar ga ik gewoon niet naar toe 😉

    • Reply
      MamaMaai
      20 april, 2015 at 17:46

      Dat herken ik ook wel, met vlagen. Feestjes hou ik persoonlijk niet zo van als het van die zit in kringetjes de hele avond naast dezelfde persoon feestjes zijn, maar druk schoolplein op het moment bijvoorbeeld….

  • Reply
    Kim
    20 april, 2015 at 14:09

    Heel eerlijk… Ik ga eigenlijk alle situaties waarin ik verlegen ben uit de weg. Slecht he? Alle trucjes die ik tot nu toe heb geprobeerd werken niet, helaas.

    Misschien komt het nog.. 🙂

    • Reply
      MamaMaai
      20 april, 2015 at 17:44

      Nee hoor, helemaal niet slecht, doet denk ik iedereen wel eens. Blijft lastig om uit je comfort zone te stappen. Ik vond het fijn dat ik wat trucjes had om me (letterlijk) achter te verschuilen maar ga sommige situaties ook graag uit de weg hoor. Het is uiteindelijk allemaal niet simpel….

  • Reply
    Sofie
    20 april, 2015 at 21:45

    Zo herkenbaar dit! Ik zit in precies dezelfde fase als jij, ik heb ook ontdekt dat het heel veel scheelt als je zelf initiatief neemt en heb altijd wat ‘small talk’ ideetjes in m’n hoofd.

    En die ‘anderen’, die raak ik ook niet echt kwijt. Is denk ik een proces ofzo.

    Wat overigens mij ook nog helpt is hakken. Als ik op hakken loop word ik ook zelfverzekerder.

    • Reply
      MamaMaai
      21 april, 2015 at 07:52

      Oh ja dat is ook een goeie. Kleding doet ook een hoop. Hakken inderdaad. Alleen is hakken voor mij nu niet zo handig met drie kindjes tot en met 4 jaar 😉

  • Reply
    Vlijtig Liesje
    21 april, 2015 at 10:37

    Het ligt er aan. Als ik iets de moeite waard vind doe ik het gewoon.

  • Reply
    Saskia
    21 april, 2015 at 13:37

    Goed onderwerp zeg. Ik denk dat iedereen er wel last van heeft. Een pluspuntje,…..als je ouder wordt heb je minder last van deze spanning

  • Leave a Reply