10x Hoe overleef je het (thuis) moederschap?

Moeder worden is één van de mooiste dingen die me is overkomen. Nee, niet één van de. Gewoon het mooiste. Absoluut. Echt. Het meest bijzondere, speciaalste gevoel op de wereld. Het gevoel van onvoorwaardelijk houden van. Het gevoel er echt toe te doen. Het gevoel dat er ook onvoorwaardelijk van mij wordt gehouden. Het rots vaste vertrouwen wat mijn kinderen in mij hebben. Dat voelt bijzonder. En eng. Maar behalve dat is het ook zwaar. En toch heb ik de afgelopen twee jaar gemerkt dat sommige dingen het net wat makkelijker en leuker kunnen maken.

Ik denk, het is simpel, doe vooral niet zoals ik. Oke, misschien is dat toch niet zo simpel maar ik denk wel dat het echt zou werken.

10x Hoe overleef je het (thuis)moederschap

1. Slaap:

Als er iets is wat een aanslag op je lijf en humeur kan hebben is het wel onvoldoende slaap. Ik weet er helaas alles van. Te weinig slaap is killing. En ’s nachts slapen kan soms met jonge  kindjes lastig zijn, probeer dan overdag te slapen. Een uurtje. Of ’s avonds iets eerder naar bed. Niet net zo eigenwijs zijn als ik, je hebt jezelf ermee. Vraag of je partner ’s ochtends de kindjes uit bed haalt en slaap nog een uurtje extra. Of gun elkaar om de beurt een ochtendje uitslapen. Wees creatief. Alle uurtjes helpen. Ja hoor mij. En juist daarom weet ik hoe belangrijk het is. SLAAAP!!!

2. Spreek af:

Soms kunnen de dagen alleen thuis met kleine kinderen heel lang duren. Soms vliegen de muren op je af. Zeker als je moe bent. Het helpt mij altijd enorm om een paar keer per week af te spreken met vriendinnen met kinderen. Zolang de kindjes samen met andere kindjes kunnen spelen (in een kindproof huis) en ik met een vriendin lekker kan kletsen, gaat niet alleen de tijd sneller, maar hebben we met z’n allen ook nog een hele gezellige ochtend. Kindjes even in een andere omgeving doet wonderen.

3. Zoek lotgenoten:

Mensen in dezelfde situatie waarbij je je prettig voelt. Je bent echt niet de eerste en de enige die het zwaar vindt met jonge kinderen. Het is fijn om je verhaal te kunnen doen of te horen hoe iemand anders het aanpakt. Misschien heb je er wat aan. Het is fijn om te horen dat iemand je verhaal herkent. En het is heel fijn om mensen in de zelfde situatie om je heen te hebben. Altijd iemand om even lekker te klagen die je begrijpt en je wat kan oppeppen.

4. Onderneem. Ga naar buiten:

Naar buiten gaan is altijd goed. Ook al is de drempel hoog, probeer het toch te doen. Ga op bezoek bij de kinderboerderij, ga de eendjes voeren, doe een rondje speeltuintjes… Een frisse neus halen is lekker. Zon op je kop is goed voor je. Ook voor de kinderen. Zij kunnen even uitrazen. Slapen daarna als roosjes. Kom maar op met die lente.

5. Tijd voor jezelf:

Wanneer heb je iets gedaan echt voor jezelf? Zorg dat je af en toe een ochtend, middag of dagje hebt voor jezelf. Lekker sporten of even zonder kindjes afspreken bij een vriendin. Even een rondje door het centrum zonder gemekker en gezeur. Even ontspannen in de sauna, kappertje, schoonheidsbehandeling… noem maar op. Tijd voor jezelf heb je af en toe echt nodig om op te kunnen laden. Of ga slapen. Na zo’n momentje zie ik het in ieder geval allemaal wat minder zwaar. Ik kan er dan weer even tegen aan. Als ik even weg ben geweest zonder kinderen, vind ik ze bij thuis komst altijd ineens weer een stuk leuker.

6. Ben niet te streng voor jezelf:

Het huis hoeft echt niet elk moment van de dag in orde. Een keertje gewoon brood op tafel is ook oke. Het is gewoon heel erg moeilijk een perfecte moeder te willen zijn, aan je eigen en andermans criteria te voldoen, te verwachten dat je direct weer je oude lijf terug hebt, je oude sport niveau wil halen, je sociaal leven weer op orde hebt, een goede relatie, een schoon huis, creatief bezig bent… En het is prima om daar af en toe heel stevig van te balen. Neem je zelf ook serieus. Oke, wie hier de gouden tip voor heeft? Ik weet dat het allemaal prima is om niet perfect te zijn, maar heb toch soms het gevoel dat de omgeving dat van mij verwacht. Help! Maar even serieus, zijn al die andere moeders perfect dan? Goed kijken…

7. Trek je eigen plan:

Samen met je partner. Alle moeders en (kersverse) oma’s hebben altijd heel veel behoefte goed bedoelde adviezen te geven. Iedereen weet altijd heel goed te vertellen hoe je het moet aanpakken. Dat kan fijn zijn. Soms kan je er vreselijk onzeker van worden. Soms is het heel erg ongewenst. Het is jouw kind. Jullie voeden jullie kind op zoals het bij jullie past. En dat is moeilijk. Maar er zijn nog altijd honderden wegen naar Rome.

8. Investeer in je relatie:

Het is lekker om heel af en toe even de tijd voor elkaar te hebben zonder kinderen. Even weg. Maar thuis kan natuurlijk ook. Zet gewoon eens heel bewust de tv uit ’s avonds. Maak het gezellig. Tijd om af en toe eens goed met elkaar te praten moet er ook zijn. Zit je samen nog op dezelfde lijn. Wat kan je doen om elkaar een beetje te ondersteunen? Het is wennen aan de nieuwe rol als papa en mama maar naast papa en mama ben je ook nog man en vrouw. Echt doen!

9. Je hoeft geen kamp te kiezen:

Meng je niet in discussies over wel of niet borstvoeding, wel of geen speen, wel of niet werken…. Ik neem aan dat je voor jezelf een goede reden hebt waarom je de dingen doet zoals je doet, je hoeft je niet voor alles te verdedigen. Zodra ik ergens per ongeluk in een discussie terecht kwam of opzoek ging naar voor en nadelen voelde ik me daarna alleen maar rotter. Je komt er niet uit. Voor alles zijn voor en nadelen. Doe wat bij je past. Je hoeft geen kamp te kiezen.

10. Probeer te genieten:

Ik merkte dat ik op een gegeven moment zo ontzettend moe was, dat ik het thuis zitten en bij mijn kindjes zijn niet meer leuk vond. Dat heb ik te ver laten komen. Accepteer hulp. Je hebt vast allemaal lieve mensen om je heen die je willen helpen. Zorg voor je zelf. Daarmee zorg je ook voor je kindjes. Maar trek op tijd aan de bel. Toegeven dat het zwaar is mag. Zorg dat je het weer leuk gaat vinden. Misschien bijvoorbeeld één keer per week opschrijven wat de kinderen voor grappigs zeggen of doen. Welke uitjes je hebt ondernomen. Leuk om terug te lezen. Het is cliché maar het is waar. De tijd met kleine kindjes gaat zo snel, het is zonde als het straks voorbij is en je kijkt er niet met een goed gevoel op terug.

Zoals ik al zei, klinkt simpel toch? Dat is het niet, ik weet er alles van. Maar mochten wij nog ooit een derde kindje krijgen worden dit mijn regels en hang ik ze goed in het zicht. Zo zuster Maai heeft gesproken. Fijne dag en….. GENIET!