28 weken zwanger

Ik heb zo’n leuke app van Philips op mijn telefoon waarop ik van week tot week een melding krijg hoe de ontwikkeling van ons kindje gaat en afgelopen week stond er ineens dat we waren beland in het derde trimester. Welk trimester ik precies zit, dat verschil voel je natuurlijk niet maar jeetje, dat betekent dus dat we al weer begonnen zijn aan het laatste stukje. Bijna 28 weken zwanger al weer.

Mijn wens was zo groot eens een een zwangerschap mee te maken waarin ik kon genieten en waarin ik vol overtuiging kon zeggen hoe heerlijk zwanger zijn is. Stik jaloers kon ik zijn op vrouwen die dat wel zo voelde en ergens schaamde ik me zelfs een beetje dat ik de zwangerschappen van mijn vorige drie kinderen helemaal niet als fijn of leuk had ervaren, integendeel zelf. Maar ja, als het drie keer ellendig voelt om een nieuw kindje in je te laten groeien, dan ga je er niet vanuit dat dat ooit nog wel gaat gebeuren.

Zo enorm speciaal en dankbaar dat dat dus deze vierde keer wel zo mag zijn. Hoe bijzonder is dat? Ook al zat het er wel even tegen aan dat het weer precies dezelfde kant op zou gaan in het begin en eerlijk, ik was er doodsbang voor en ik heb geen idee hoe we dat hadden moeten doen. Ook al waren de dagen dan ook vanzelf voorbij gekropen uiteindelijk, dat weet ik wel. Maar man man, dat had een partijtje afzien geworden voor het hele gezin.

Deze zwangerschap voelt heel goed. Ik ben zolang ik medicijnen slik niet misselijk en de vermoeidheid is aardig onder controle te houden. Nu Siem op school zit kan ik dagen rustig aan doen of eventueel een beetje bijslapen. Ik heb in vergelijking met de vorige keren nog weinig bekkenklachten en ook al begin ik nu wel te merken dat mijn lijf het allemaal wat zwaarder gaat krijgen, het is nog goed te doen.

Ook zit ik veel lekkerder in mijn vel. Bij de vorige drie dikke buiken was ik enorm onzeker. Over alles. Mijn relatie, maakte ik me enorm veel zorgen hoe we dat moesten gaan doen allemaal, zou ik dat kindje wel net zo leuk vinden, ik voelde me helemaal niet mooi met dat uitdijende lichaam…. Het zal vast en zeker uitputting zijn geweest die het me allemaal niet enorm makkelijk heeft gemaakt die keren, ik heb er deze keer allemaal maar weinig last van.

Deze keer merk ik dat ik me vooral een beetje ongemakkelijk voel bij een dikke buik en een enorme sliert kinderen al achter me aan, zeker als er een of meer besloten even niet mee te werken. Met een vierde val je niet helemaal binnen de lijntjes maar toch ben ik enorm trots en voel ik me helemaal niet zo dik en lelijk en absoluut niet onzeker.

En het gevolg daarvan is dat het allemaal voorbij vliegt. Ik tel geen secondes tot ik de dag weer heb overleefd, de dagen, weken, maanden lijken juist voorbij te vliegen en stiekem krijg ik best een beetje de zenuwen als ik zie dat er nog maar 12 weken te gaan zijn. En deze keer ga ik al het getrappel en die dikke buik echt enorm missen ben ik bang.

Ook leuk om te lezen:

• we verklappen een geheimpje
• we weten wat het wordt
• De eerste of een vierde zwangerschap, een wereld van verschil
• 40 weken zwanger
• ons klavertje vier is compleet

MamaMaai volgen? Facebook, instagram, pinterest