Ik: Schat, wil jij de zwempakjes van de kinderen even pakken?
Hij: Ja, liggen die in de kast?
Ik: Nee, hangen aan de waslijn op zolder.
Tot zover.
We kunnen gaan. In de auto onderweg:
Ik: Heb je de zwempakjes nog in de tas gestopt?
Hij: Ja.
Ik: Ook een zwembroek voor Melle? (ik krijg argwaan)
Hij: Nee
Ik: Ah, handig.
Hij: Ja, dat zei je niet.
Ik: Nee, ik vroeg om de zwempakjes van de kinderen. Bij kleine man bestaat zo’n pakje uit een shirt maar nog veel belangrijker, zijn zwembroek. Ik laat jou toch ook niet alleen in een shirt rondzwemmen?
Hij: Nou dan moet je volgende keer maar duidelijker zijn, dat zei je niet.
Ik: Als je het niet snapt, kan je toch ook vragen wat ik bedoel? Ik kan toch niet weten dat je mijn vraag niet begrijpt… (geïrriteerd)
Hij: Ik heb gewoon gedaan wat je vroeg.
Ik: Nee, je hebt maar de helft gedaan.
Hij: Ja, dan moet je volgende keer maar duidelijker zijn.
Aaaaaarrgghh….. Mannen…..
Ik: Ik zal het spellen volgende keer. Lieverd, wil je brood smeren voor de kinderen? Eerst even vragen wat ze er op willen. Bord en bestek pakken. Beleg pakken, brood pakken. Beleg op brood smeren, snijden, in vieren graag en dan aan de kinderen overhandigen. Vergeet geen smakelijk eten te zeggen. Af en toe checken of ze wel eten en een hap in hun mond stoppen. En misschien willen ze er ook melk bij. Eerst even vragen. Bekers pakken, melk pakken, inschenken en bekers aan de kinderen geven. Oh, en wil je de kleine meid even helpen op de wc? Briefje afscheuren, opvouwen, haar laten bukken, billen afvegen, kijken of het schoon is, kleine meid van de pot af, vergeet trouwens dat briefje niet in de plee te gooien. Ook even doorspoelen graag. Klep dicht, licht uit, deur dicht en laat die kleine even de handen wassen. Zo beter?
Kan iemand hier een psychologische analyse op loslaten? En niks meer over dat vrouwen veel zouden praten. Mannen kunnen blijkbaar niet zonder.
Hou van je schattie. Kusje kusje kusje!
Geef een antwoord