Ik: Schat, wil jij de zwempakjes van de kinderen even pakken?
Hij: Ja, liggen die in de kast?
Ik: Nee, hangen aan de waslijn op zolder.
Tot zover.
Zwaar verliefd (in Afrika) nog voor we aan de dagelijkse sleur met kinderen begonnen…
We kunnen gaan. In de auto onderweg:
Ik: Heb je de zwempakjes nog in de tas gestopt?
Hij: Ja.
Ik: Ook een zwembroek voor Melle? (ik krijg argwaan)
Hij: Nee
Ik: Ah, handig.
Hij: Ja, dat zei je niet.
Ik: Nee, ik vroeg om de zwempakjes van de kinderen. Bij kleine man bestaat zo’n pakje uit een shirt maar nog veel belangrijker, zijn zwembroek. Ik laat jou toch ook niet alleen in een shirt rondzwemmen?
Hij: Nou dan moet je volgende keer maar duidelijker zijn, dat zei je niet.
Ik: Als je het niet snapt, kan je toch ook vragen wat ik bedoel? Ik kan toch niet weten dat je mijn vraag niet begrijpt… (geïrriteerd)
Hij: Ik heb gewoon gedaan wat je vroeg.
Ik: Nee, je hebt maar de helft gedaan.
Hij: Ja, dan moet je volgende keer maar duidelijker zijn.
Aaaaaarrgghh….. Mannen…..
Ik: Ik zal het spellen volgende keer. Lieverd, wil je brood smeren voor de kinderen? Eerst even vragen wat ze er op willen. Bord en bestek pakken. Beleg pakken, brood pakken. Beleg op brood smeren, snijden, in vieren graag en dan aan de kinderen overhandigen. Vergeet geen smakelijk eten te zeggen. Af en toe checken of ze wel eten en een hap in hun mond stoppen. En misschien willen ze er ook melk bij. Eerst even vragen. Bekers pakken, melk pakken, inschenken en bekers aan de kinderen geven. Oh, en wil je de kleine meid even helpen op de wc? Briefje afscheuren, opvouwen, haar laten bukken, billen afvegen, kijken of het schoon is, kleine meid van de pot af, vergeet trouwens dat briefje niet in de plee te gooien. Ook even doorspoelen graag. Klep dicht, licht uit, deur dicht en laat die kleine even de handen wassen. Zo beter?
Kan iemand hier een psychologische analyse op loslaten? En niks meer over dat vrouwen veel zouden praten. Mannen kunnen blijkbaar niet zonder.
Hou van je schattie. Kusje kusje kusje!
26 Comments
Linda
30 juli, 2014 at 07:20Zo leuk geschreven! En zo herkenbaar. Breng je de kinderen naar bed, vraag je in de tafel af te ruimen. Staat alles nog op het aanrecht ipv de lege vaatwasser, tafel niet afgenomen, kruimels nog op de grond etc.
MamaMaai
30 juli, 2014 at 11:56Haha tja…
Roos
30 juli, 2014 at 07:26Hahhaa zo herkenbaar dit! Manlief en ik hebben ook vaak de discussie dat hij vond dat ik duidelijker moet zijn en ik vond dat hij het dan moest vragen als hij me niet begreep.. Zucht, die mannen ook 😉
anouk
30 juli, 2014 at 08:12Arme manlief! !!!
MamaMaai
1 augustus, 2014 at 20:49Nee, arme ik…
Joyce
30 juli, 2014 at 08:18hahaha herkenbaar!!
Multivroon
30 juli, 2014 at 09:14Hahaha heerlijk.
Ze vinden het half gewoon ook goed volgens mij. En wij niet. Misschien zijn wij wel gek!
MamaMaai
30 juli, 2014 at 11:57Haha ja wie weet is dat het
Nicole
30 juli, 2014 at 10:19Oh zo herkenbaar!! Ook: blijven zoeken naar dat ene ding die ze niet kunnen vinden. Ipv eerst de rest doen en daarna vragen waar dat ene ding is… pfff!
Jess
30 juli, 2014 at 10:27Haha, heerlijke blogje dit. Ik moet zeggen dat ik gestopt ben met me te storen aan dit soort zaken en tegenwoordig mijn grote exemplaar de gevolgen laat ervaren en oplossen. Werkt verrassend goed! Hij heeft inmiddels drie keer een pak luiers, doekjes en een hele set moeten kleren moeten kopen op zaterdag in de stad bijvoorbeeld 😉 Tegenwoordig neemt hij luiers mee. Dat soort dingen…
Gwen
30 juli, 2014 at 10:44Hahha! En als je dan een keer zo duidelijk bent roepen ze dat ze niet helemaal gek zijn en allang ermee bezig waren. Zucht!
Maris
30 juli, 2014 at 15:47Hahahhahahahahaha ZOOOOO herkenbaar. Heerlijk! Ja, spellen en compleet uitleggen is het beste denk ik. En dan nog.. dan nog…
Maris
30 juli, 2014 at 16:56O, toppunt. Ik (vet lachend) dit voorlezen aan Rick. Zegt ie doodleuk: Ik snap hem wel. Ja, hij heeft gelijk. Hij was het volledig met je mannetje eens. Je bent niet duidelijk geweest. Een zwembroek is geen zwempakje. O my… MANNEN!
MamaMaai
1 augustus, 2014 at 20:49Ja en kijk, dat vond man dan wel weer grappig
merula
30 juli, 2014 at 19:18tja what can i say…. 🙂
Mama's Jungle
30 juli, 2014 at 21:03Schat, waar ligt ditofdat?
In de koelkast.
Nee hoor, waar heb jij (met de nadruk op jij) het gelaten?
In de koelkast. Tweede la.
Oja.
Mannen 😉
mamawatdoejenou.nl
1 augustus, 2014 at 16:17Haha, volgens mij zijn mannen zo geboren. Wel makkelijk. Maar wat als wij vrouwen ook zo zouden zijn..
MamaMaai
1 augustus, 2014 at 20:50nee, kan niet… echt niet…
Joyce
4 augustus, 2014 at 14:07Hahaha ja heel herkenbaar. Af en toe vraag ik me af waar het is misgegaan, dat wij vrouwen wel kunnen nadenken en mannen blijkbaar niet over dit soort dingen 😉
Maargoed, wat moeten we toch zonder ze he <3
Petra
4 augustus, 2014 at 15:49hahaha zooo herkenbaar! Dat soort dingen moet je ook gewoon niet aan je man vragen 😉
Laura
9 augustus, 2014 at 22:28Lol! Echt zo ontzettend herkenbaar!
Inge
15 augustus, 2014 at 15:03Hahahahah
Maar denkt hij wel aan alles als hij het alleen moet doen?
Hier is het zo dat als ik mee ga hij er niet bij nadenkt (en dus niks meeneemt als ik er niet aan denk) en als hij alleen weg gaat hij wel alles meeneemt. Is een gedachtengang, verwachtingspatroon?
Maar… Niet duidelijk/ volledig zijn en aan de andere kant te veel vertellen (want dat snapt hij ook wel) is heel herkenbaar!;)
En toch houden we van ze;)
Marijke
9 september, 2016 at 13:10Oh dat y chromosoom is echt overal hetzelfde. Heel herkenbaar!
Barbara
10 september, 2016 at 06:48Haha, zo herkenbaar?geen enkel mannelijk exemplaar ontkomt eraan….
Bee
28 februari, 2017 at 11:21????????????
Er ligt een stapeltje iets op de trap (vrijwel iedere dag, al zo’n 15 jaar)
manlief: “moet dit mee naar boven?”
Ik (vanbinnen -zucht- groooooote zucht): ja, of dacht je dat het onze nieuwe kast is?
Maar toegegeven: de vraag is al een vooruitgang!!?
MamaMaai
28 februari, 2017 at 11:25Oh ja, die vraag krijg ik ook bijna elke dag. En gek genoeg ligt de trap toch altijd vol 😉