Eigenlijk wilde ik dit boek, ‘De kraamhulp van Esther Verhoef’, helemaal niet lezen. Ik was bang dat ik er niet tegen zou kunnen. Sinds de geboorte van mijn kleine meid werd ook mijn weekdier geboren. Een emotionele ramp ben ik sindsdien. Emo-incontinent door de hormonen. Ik kan me te goed invoelen in misdaden tegen kinderen, ik kan me er zelfs de hele dag rot door voelen, beter stop ik gewoon mijn kop in het zand. En toch deed ik het. Ik wilde het lezen. Mijn nieuwsgierigheid won het van mijn angst.
Een nachtmerrie:
Een pasgeboren baby’tje, een kers vers gezinnetje en iets met een kraamhulp die niet in de haak is. Precies anderhalve dag had ik er voor nodig. Om dit boek uit te lezen. Alleen al omdat ik gewoon moest weten hoe het afliep voor ik ging slapen. Wat een vreselijk boek. Ik lag er vannacht alsnog wakker van. Hoe kan iemand zo gestoord zijn? Hoe kan je dat mensen aan doen, hoe kan je dat een pasgeboren baby’tje aandoen. Echt, die kraamhulp, ik haat haar uit het diepste van mijn hart.
In de eerste paar bladzijdes bekroop me al een heel naar gevoel. Er klopt iets niet, er is iets heel erg fout. Vanaf de eerste bladzijde kon ik niet meer stoppen met lezen. Het verhaal zit zo goed in elkaar. De personages zijn zo goed en echt omschreven, ik zie ze helemaal voor me. Het verhaal wordt steeds vanuit wisselende personages geschreven maar is zeker niet in die zin verwarrend. Het boek leest makkelijk en vlot weg. Met recht een hele goede thriller! Met alsnog een verassend eind.
De kraamhulp van Ester Verhoef:
Didi en Oscar hebben een kindje gekregen, Indy, een kers verse, gezonde dochter. Met Didi gaat het niet goed. De zwangerschap en bevalling hebben hun sporen achter gelaten. Ze is aan haar bed gekluisterd en kan niet voor Indy zorgen. Dol gelukkig zijn ze met de goede zorgen van hun kraamhulp Hennequin. Maar hun kindje huilt veel, ’s nachts, Didi lijkt maar niet op te knappen en de relatie van Oscar en Dina komt op spanning te staan.
Miriam, politie agente, is kort geleden haar broer verloren aan een ongelukkig ongeluk. Maar was het wel een ongeluk of had zijn kersverse echtgenote Hennequin daar wat mee te maken. In haar onderzoek raakt ze er steeds meer van overtuigd dat haar vroegere schoonzus een gevaarlijke psychopate is. En precies deze vrouw heeft zich onmisbaar gemaakt in het kersverse gezin.
Niet een boek om te lezen als je zwanger bent. Ook niet een boek voor de kraamperiode. Zeker wel een boek wat je moet lezen als je niet onder invloed van hormonen bent of hier gewoon veel beter tegen kan dan ik. De kwetsbaarheid van de kraamvrouw, het gevoel wat schreeuwt om voor je kindje te willen zorgen, de wanhoop als het niet gaat zo als je het zou willen, het is zo herkenbaar. Een boek wat waarschijnlijk nog vaak door mijn hoofd zal schieten. Absoluut het lezen waard!
En heb je deze uit, dan vind je deze vast ook leuk: lieve mama, schijnbeweging, Meisje in de trein
[bol_product_links block_id=”bol_556af9be36495_selected-products” products=”9200000021800200″ name=”de kraamhulp” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”200″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]
Bovenstaande is een linkje naar Bol. Als je via die link wat besteld, krijg ik daar een mini percentage van, lief!
10 Comments
Jess
13 april, 2014 at 14:37Ik heb dit boek ook nog steeds niet durven lezen om een aantal redenen die je hier noemt. Ik ben nog niet klaar met kindjes krijgen en ik zal dus nog een keer door een kraamperiode moeten. Wedden dat ik dan de hele tijd aan dit boek moet denken. Ik wacht dus nog ff een paar jaar met het lezen van dit vast wel erg toffe boek 😉
Bee
13 april, 2014 at 15:47Ik heb m ook net gelezen. Terwijl ik met enorme rugklachten op bed lig…en ik in mijn eerste zwangerschap en daarna heel erg last had van bekkeninstabiliteit…. Brrrr akelige déjà vu’s..maar wel een pageturner!!
MamaMaai
13 april, 2014 at 20:12Jep, ik ook bekkeninstabiliteit en eerste week aan bed gekluisterd tijdens eerste zwangerschap….
Meike
13 april, 2014 at 16:19Klinkt als een boek voor mensen met sterke zenuwen. Ik hou altijd wel van een literaire thriller, maar ben inderdaad bang dat ik als kersverse moeder het teveel op mijzelf ga betrekken. Ik wacht nog heel even met lezen van dit boek
MamaMaai
13 april, 2014 at 20:13Dat zou ik doen
Anne Solveig
13 april, 2014 at 17:45Die wil ik wel lezen!
Miranda
14 april, 2014 at 13:08Ik heb hem ook gelezen, ik kan best onder de indruk zijn van een boek en dat was ik bij deze ook weer maar als ik het boek uit heb dan is het ook klaar voor mij. Het is niet dat ik dingen op mezelf ga betrekken.
Ilona Dekker
14 april, 2014 at 19:09Zaterdagavond (in bed) begonnen kon niet meer stoppen met lezen….Uiteindelijk het licht uitgedaan om 03.00 uur…gisteravond had ik het uit. Einde niet verwacht maar wel verrassend…steengoed.
MamaMaai
14 april, 2014 at 19:51Haha nou zo’n boek dus inderdaad! Vanavond op tijd naar bed 😉
Marije
25 april, 2014 at 11:32Ik heb het boek toch gelezen in mijn zwangerschap. Ik kon niet wachten! Ik hou echt van haar boeken en deze was alweer steengoed. Wel heel eng ja, maar ik heb tot nu toe nog geen nachtmerries gehad over de kraamhulp. 🙂