Inmiddels is Siem alweer bijna negen maanden en geef ik al die tijd nog steeds borstvoeding. Zonder dat ik dat wil word ik in het borstvoedingskamp geduwd. Ja, ik ben van mening dat borstvoeding het beste is voor mijn kind maar nee, ik denk niet dat kinderen niet groot kunnen worden op kunstmelk. Ik denk dat elke moeder het beste voor haar kind wil en voor zich zelf een goede overweging maakt welke keuze ze maakt en daar zouden we ons bij moeten neerleggen. Wel denk ik dat er nog wat verbeterd kan worden aan informatieverstrekking en begeleiding aan zwangeren en pas bevallen vrouwen, want helaas ben ik van mening dat we daar een grote steek laten vallen.
Borstvoedingsmaffia
Maar liever word ik niet geassocieerd met de maffia. Moeders die in elke zin die ze uit blaten en elk gesprek dat ze aangaan borstvoeding weten te laten vallen omdat ze in mij een mede borsvoedingfanaat zien, blijf ik liever ver van, ik ken ze. Helaas. Willekeurige forums die op Facebook proberen de twee kampen tegen elkaar op te zetten, ik zie ze regelmatig voorbij komen. Zodra het over de manier van voeden bij baby’s gaat, voelt elke moeder zich aangevallen en kan de neiging er direct (emotioneel) op te reageren niet bedwingen.
Ja, ik ben van mening dat borstvoeding het beste is voor mijn kind maar nee, ik denk niet dat kinderen niet groot kunnen worden op kunstmelk
Ik voel me geen fanaat maar vind ook niet dat ik er spannend over hoef te doen. Wil je het niet zien? Kijk je even de andere kant op. Borstvoeding hoort er voor mij bij en ondanks dat ik absoluut er het fijne en goede van zie, ben ik ook zeer bekend met de ongemakken en snap ik ergens ook wel de keus dat je daar geen zin in hebt. Want laten we eerlijk zijn, het ziet er op plaatjes altijd liefdevol en sereen uit, het klopt niet altijd met de werkelijkheid.
Lees ook: Weer zo’n tinteloog
Ik weet nog niet wanneer ik met borstvoeding ga stoppen
Om de meest gestelde vragen van het moment direct even te beantwoorden, ik weet nog niet wanneer ik ga stoppen. Ik heb er nog geen haast mee, Siem ook niet. We zien het wel. Voed ik in het openbaar? Uhh nee, bij voorkeur niet maar het komt wel eens zo uit. Bij een dagje weg ofzo en dan probeer ik me daar niet ongemakkelijk bij te voelen. Liever zit ik met mijn kleine acrobaat thuis zonder dat ik me direct een kermis attractie voel. Het voeden van een baby ouder dan zes maanden gaat niet meer zo rustig. Ze ontdekken nou eenmaal graag allerlei mogelijkheden en de wereld.
Borstvoeding geven maakt me tegelijkertijd zelfverzekerd en heel onzeker. Soms schaam ik me er zelfs voor.
Borstvoeding geven maakt me tegelijkertijd zelfverzekerd en heel onzeker. Ik bedoel daarmee, mijn kleine mannetje wordt nog steeds maar mooi groot en ontwikkeld zich fantastisch. Dat mijn lijf drie prachtige kinderen heeft weten af te bakken en ze de eerste maanden ook nog volledig heeft kunnen voeden, voelt goed. Maar het feit dat ik borstvoeding geef en wel nog steeds, en daar ook niet altijd heel rooskleurig over denk, voelt regelmatig zeer ongemakkelijk. Borstvoeding geven is gewoon niet altijd leuk. Flesvoeding wel? Ik mag wel eens een bredere rug gaan kweken. Überhaupt over borstvoeding praten is niet mijn hobby. Ik voel me altijd alsof ik mijn keuze moet verdedigen.
Lees ook: gênante borstvoeding momenten
Soms schaam ik me er zelfs voor. Net zoals moeders die kunstvoeding geven zich schamen. Maar waarvoor? Ik vind het jammer dat we met zijn allen niet normaal kunnen doen. Er niet gewoon op een volwassen manier met elkaar over kunnen praten. En dat we elkaar gewoon steunen in onze keuzes inplaats van elkaar onzeker te maken en proberen af te troeven. Het lijkt wel een wedstrijd wie het beste zijn kind opvoedt. Zolang niemand er last van heeft, wat is dan eigenijk het probleem?
Laat een reactie achter