Broertje of zusje? Wij weten het…

Komt er broertje of zusje bij in ons gezin? Jaazzz, wij weten het 🙂 En we zijn er helemaal gelukkig mee.

Het is vrij onnodig denk ik om te moeten zeggen dat het geslacht nogal ondergeschikt is aan een gezond kindje op de wereld zetten. Natuurlijk is dat het aller aller belangrijkste. Pas geleden kregen we de uitslag van de Nipt test en die was gelukkig helemaal goed. Positief nieuws. Het zegt nog niet helemaal alles en we moeten binnenkort ook nog langs voor de 20 weken echo maar er viel ondertussen wel al een last van onze schouders. Het is toch wel heel erg fijn om te weten.

Dus, toen werden we toch ineens wel heel nieuwsgierig. We besloten een extra echo in te plannen om het geslacht van de nieuwkomer te laten bepalen en daarbij de broertjes en de grote zus mee te nemen. Na zo’n goede uitslag is de kans dat er op de 20 weken echo ineens iets raars naar voren komt wel een stuk kleiner geworden maar de gedachte dat er iets is, en we dat horen terwijl ons kleine kroost daarbij aanwezig is, dat hebben we toch liever niet. Dit was een mooie oplossing zo en echt zo bijzonder.

Fenne roept al vanaf het begin dat ze denkt dat het een meisje is. Ik gok zomaar dat dat niet direct een grote gok maar een grote wens zou zijn, ze heeft immers al twee broertjes. Melle wat denk jij? Ik denk een zusje want ik heb bijna nog nooit jongens baby’s gezien. Volgens mij zijn er gewoon veel meer meisjes op de wereld. En Siem? Een jongen want hij had nog geen elastiekje in zijn haar.

Bij de eerste drie had ik geen gevoel over het geslacht. Bij deze baby wist ik het voor mijn gevoel bijna zeker. Ik was de periode rond het zwanger worden zo enorm gefocust op mijn lijf dat ik dacht precies te weten wat wanneer gebeurde. Het moet een meisje zijn maar ja, ga maar eens een weddenschap aan met de natuur he…

Voor Fenne en Melle was het de eerste keer dat we een afspraak buiten school om konden plannen en dat ze de baby dus op het scherm gingen zien. Enorm getroffen met onze verloskundige praktijk die zelf de echo’s maakt en ze af en toe ook even naar 3d/4d omzet en bovendien echt enorm de tijd neemt elke keer weer voor ons. Er zit gewoon al een helemaal af kindje in mijn buik maar dan nog heel erg klein. Ongelofelijk om te zien. Helemaal af van de buitenkant, I know. Maar in het bezit van alle armpjes en beentjes, een kloppend hartje, een maagje, een gevuld blaasje en met een dopneusje. De echoscopiste bekijkt even de anderen en komt tot de conclusie dat dit exemplaar gaat lijken op de grote zus. Dat kan alleen maar weer zo’n knappert worden dus 😉

Het kindje in mijn buik is een zusje voor Fenne, Melle en Siem. Er komt een klein meisje bij en daar zijn we zo enorm gelukkig mee. Een meisje. Balance in de force zoals papa zegt. En tot hele grote opluchting van Melle geen roze muur in de huiskamer die we als tegen geluid aan al die mannen in ons gezin zouden hebben genomen, had ik afgesproken met Fenne, mocht de baby een jongetje zijn.

Een meisje. Ik ben straks mama van vier. Twee meiden en twee jongens, leuk 🙂

• De eerste of de vierde zwangerschap, een wereld van verschil
• We verklappen ons geheimpje

Wil je Mamamaai blijven volgen, dat kan via de facebookpagina of op instagram.