BuurBlog: Vakantie met een valse start

We waren op vakantie. In een boerderij van een moeder van een vriend. Ze was er even niet dus mochten wij er in. Als we maar voorzichtig deden met de spulletjes. Een heerlijk ouderwetsch huis met een enorme tuin rondom, een mega-trampoline en schommels. De linkerburen zijn pony’s, de buren achter koeien en de buren rechts schapen.

Bij aankomst klinken de nodige oohh’s en aaah’s en worden de kamers verdeeld. Ik druk de kinderen op het hart om heel voorzichtig te doen met huis en inhoud. Na een tijdje wil ik wat lakens ter bescherming over de bank doen en zie ik tot mijn grote schrik een zwarte streep op het zitgedeelte. Als die er al had gezeten vóór onze komst, was het me ongetwijfeld opgevallen toen ik voor het eerst het huis bekeek. Als ik de kinderen er naar vraag, ontkennen ze er iets mee te maken te hebben en kijken daar zo onschuldig bij dat ik ze maar besluit te geloven. Het is nu toch te laat, die vlek zit er in.

Volgende stap….mijn moeder bellen. Zij heeft immers ook een huis met nette meubels waar de kleinkinderen overheen morsen en zij weet vast raad. CleanTex is de aanrader. “Haalt alle vlekken eruit”. Ik spring in de auto en rij (bij

stromende regen) achteruit het pad af, moet een bochtje maken om het hek uit te kunnen en hoor ineens gekraak. Er stond kennelijk een verdekt opgesteld paaltje met de buitenlamp, die nu als een geknakte bloem aan de elektriciteitsdraadjes hangt.

Na een lange zoektocht weet ik eindelijk de hand te leggen op een flesje CleanTex. Even heb ik heb een visioen waarin ik presentator ben van een infomercial waarin ik demonstreer hoe “…CleanTex zelfs de meest hardnekkige vlekken laat verdwijnen als sneeuw voor de zon….het is ongelooooflijk, Mike!!”. In werkelijkheid wordt de vlek idd een stuk minder zichtbaar, maar ontstaat er een (subtiele doch zichtbare) kring. Hoe meer ik probeer die weg te krijgen, hoe groter hij wordt. De paniek slaat toe en heel even overweeg ik dan maar de hele bank te behandelen (dan zie je het verschil niet meer) maar mijn verstand houdt me tegen.

Verder kunnen we ineens de publieke omroep niet ontvangen waardoor we Nederland – Argentinië de volgende dag alleen streamend zouden kunnen bekijken. De trage internetverbinding zorgt er voor dat het beeld steeds bevriest waardoor menig shot op doel blijft steken in een hemeltergende onzekerheid of ‘hij er nou in is gegaan of niet’. Nachts heb ik koortsachtige dromen over verbroken vriendschappen en over mijn gezin, die in pyama staat toe te kijken hoe de boerderij tot op de vloer afbrand. De volgende dag overweeg ik serieus om onze spullen weer in te pakken en huiswaarts te keren, voordat het te laat is. Met als mooie bijkomstigheid dat we het WK weer fatsoenlijk kunnen bekijken. Maar tijdens een kop koffie schiet het me ineens te binnen. Professionele hulp!!! Nee, niet de psycholoog, alhoewel ik die op dat moment ook goed had kunnen gebruiken.

Ik maak afspraken met een meubel-reinigingsbedrijf, een elektricien en bel KPN. Goed voor het locale bedrijfsleven en vooral voor mijn gemoedsrust. Hoop doet leven. In de dagen daarna wordt alles gefixt. De vlek verdwijnt uit de bank, de lamp wordt vervangen en aangesloten en we kijken via haarscherp beeld hoe Nederland de finale van het WK net niet haalt. De meubels overdekken we met plastic en lakens en alles wat maar een beetje kapot kan, zetten we in een kamer waar de kinderen niet in mogen. Vanaf dat moment start mijn vakantie pas. Langzaam maar zeker ontstress ik. De ontspanning dringt geleidelijk tot me door. Eerst in mijn spieren. Daarna tot in mijn botten. Het genieten is begonnen.

 NB: Aan het eind van de vakantie blijkt dat de bewuste vlek toch al vóór onze komst in de bank zat.