De eerste keer: avondje weg

Ik ben al een tijdje onrustig. Ik zit niet helemaal lekker in mijn vel. Hoe het komt? Geen idee. Het zal vast te maken hebben met de snotvirussen die hier het huis binnen drongen en de goede nachten direct weer omver bliezen. Ja, dat konden we natuurlijk net lekker gebruiken, we waren nog aan het bijslapen. Dan is het humeur overdag ook niet wat het zou moeten zijn en verloopt de vakantie niet helemaal zoals gepland.

Liefdes weekje:

En dat allemaal terwijl we zo’n feestelijk weekje in zouden gaan. Ons eigenste liefdes weekje. Niet dat we dat normaal gesproken echt vieren, maar het is leuk om er even bij stil te staan. Eindeloos ‘weet je nog dat…’ tegen elkaar roepen. De eerste date aanhalen… waarom we elkaar ook al weer leuk vonden… Onze eerste date zes jaar geleden, onze eerste kus drie dagen later en een half jaar getrouwd. Mijlpaal.

Eerste avondjes samen weg:
En als verassing had Merijn een tafeltje gereserveerd. We zouden uit eten gaan. Een dag van te voren moest hij toch even checken of ik dat zag zitten. Opa en oma zouden komen oppassen. Zij zouden het in bed leggen voor hun rekening nemen. Dat zou de eerste keer worden dat wij dat niet zelf zouden doen. Sowieso de eerste keer sinds de geboorte van de kleine man zouden we eens wat met z’n tweeën gaan doen. Eén keertje eerder sinds de geboorte van kleine meid gingen we uit eten. Eén keer eerder.

Dat vond ik stiekem toch wel spannend. Maar tuurlijk, het was er ook wel eens tijd voor. Even een avondje samen weg. En dat was heerlijk. We aten sushi, dronken wijn en kletsen de hele avond vol. Het was gezellig, het was fijn. Thuis liep alles op rolletjes. De kinderen hebben genoten, opa en oma ook.

Ik voel me direct wat beter. We hebben heel even de tijd voor elkaar gehad. De virussen lijken meteen ook wat minder aanwezig. Ik ben minder onrustig. Het was goed.