DIY zandkoekjes in glazen pot

Ineens zag ik DIE moeder op het schoolplein lopen en herinnerde ik me een mailtje wat ik voorbij had zien schuiven. Oh jee, juffen-dag. En was dat niet al deze week? Wanneer moest ik ook al weer iets inleveren? Oh, maandag? Meen je? Shit, te laat. Kan het nog? We frommelen het er vrijdagochtend wel even tussen? Mooi plan lijkt me dat. Fijn, die mensen die zo flexibel zijn. We moeten dus aan de knutsel. Dat is niet zo’n probleem lijkt me.
Een wat groter probleem…. op een verjaardag kom je niet met lege handen aan. Maar ik geloof niet dat ik mezelf al met een vermoeide kleuter, niet fitte peuter, een kersverse baby en mijn eigen lege batterij de stad wens te trotseren. Ik zie mezelf al lopen. Baby wil niet in de wagen en huilt zo zielig dat ik mijn aandacht nergens meer toe kan verzetten. Zowel peuter als kleuter wensen niet het hele stuk zelfstandig te lopen en op onze stoere ‘kid sit’ is welgeteld plaats voor precies één. En daarnaast dan mijn hoofd breken over iets origineels voor de leukste juffen van de kleine meid. Want dat verdienen ze. De juffen die er voor zorgen dat mijn kleine dametje het zo naar haar zin heeft op school. Die elke middag weer met een lach van oor tot oor, enthousiast en uitgeput de school uit huppelt met haar dozijn aan vriendjes en vriendinnetjes. Wat uberhaubt geef je aan een juf? Douchegel, chocolade of bloemen hoorde ik later van vriendin die tevens zelf ook juf is. SAAI!!!

Maar wat dan?

Laten we koekjes bakken. Ergens diep ik een hartvormige uitsteker op. De kasten worden geplunderd en dan begint het ongeduldige wachten. We kunnen pas beginnen als Siem besluit dat mama haar handen even vrij heeft. Slaap kindje slaap….

Gewoon ordinaire zandkoekjes. Super simpel en leuk trouwens om op een regenachtige woensdagmiddag te doen. Meestal heb ik de ingredienten toch wel in huis. Niet verantwoord en gezond trouwens maar soms mag dat.

Zandkoekjes:

Even speuren op google en je vindt talloze receptjes. Ik gebruikte 250 gr zelfrijzend bakmeel, 75 gr suiker, 1 ei, 2 zakjes vanillepoeder, 175 gr boter en vergat een snufje zout wat er ook nog in had gemoeten maar alla, ik heb het niet gemist. Alles doorelkaar kneden tot een stevige bal, even in de koelkast, goed uitrollen tot een dunne lap, vormpjes uitsteken, op de bakplaat en 15 minuutjes in de voorverwarmde oven op 180 graden.

Ik liet man wat lege potten doperwtjes en appelmoes opdiepen uit de glas bak en verwijderde tot zijn grote irritatie de etiketten gewoon in de vaatwasmachine (die hij van de overige vaat kon af krabben toen hij ging uitruimen omdat ik daar uiteraard niet aan was toegekomen). Afijn. We gebruikten etiketten en kaartjes uit het ‘Flow boek voor paperlovers’. Vulde de potten met koekjes, dekseltje erop en zochten uit onze leftover stofjes bak een vrolijk lapje. Zette deze simpel vast met een elastiekje en daarna met een mooie strik.

Tadaaa!!!! En in de hoop dat papa vandaag nog niet meeleest natuurlijk 🙂