Elke keer dat ik weer heel graag zwanger wilde raken, hoopte ik zo ontzettend dat de nieuwe zwangerschap totaal niet te vergelijken zou zijn met die daarvoor. Ik heb het niet vreselijk slecht gehad in al mijn zwangerschappen maar een fijne ervaring kon ik het ook niet direct noemen. Zo achteraf zijn er echt wel dingetjes die ik enorm ging missen, maar dat is altijd achteraf he. Het kleine geheimpje in mijn buik, het gevoel met z’n tweetjes te zijn, het getrappel. Het idee dat nooit meer mee te maken raakte me behoorlijk.
Zwanger zijn is bijzonder
Ik besef me altijd heel goed dat het überhaupt heel bijzonder is zwanger te mogen zijn, en helemaal dat het vier keer op mijn pad komt. En hoe dankbaar ik daar ook voor ben, zwanger zijn was niet mijn hobby, de resultaten uiteraard wel he 😉 . De aanhoudende misselijkheid tot ergens rond de 20 weken, het helemaal niks kunnen binnenhouden, het energieloos zijn, die overweldigende vermoeidheid, stemmingswisselingen, onzekerheid, bekkeninstabiliteit…
De eerste keer werd ik met 8 weken in het ziekenhuis opgenomen in verband met uitdroging. Ik kreeg verschillende soorten medicatie voorgeschreven en niks hielp. De tweede en derde zwangerschap wist ik opname te voorkomen gelukkig, maar kreeg ik dezelfde voor mij niet werkende medicatie voorgeschreven.
Eerste of de vierde zwangerschap, een wereld van verschil
Elke zwangerschap tot nu toe was ook niet dezelfde maar er zaten hele vervelende gelijkenissen in. Ik zou zomaar kunnen denken dat iemand me deze keer heeft gehoord, tot nu toe verloopt deze vierde keer zo ontzettend anders. Hoe had ik ooit durven hopen dat de medicijnen deze vierde keer wel zouden aanslaan en dat ik me zowaar gewoon bijna helemaal goed voel. Fingers crossed, ik zit natuurlijk pas op 15 weken 😉 Moet ik erbij zeggen dat ik alle vorige keren zetpillen kreeg omdat ik niks binnenhield en deze keer een stagiaire mij te woord stond en die schreef mij orale pillen voor (doe eens eigenwijs mocht je ook met dit probleempje zitten). Ik had er een enorm hard hoofd in dat het zou werken maar mensen, dat deden ze dus wel. Zou dat dan het verschil geweest zijn?
De familie uitbreiding is bij ons op moment een mooi gespreksonderwerp. Niet alleen wij krijgen er een kindje bij, mijn broertje en zijn vriendin verwachten ook een kindje. Hun eerste. Elke keer als we ze spreken moet ik terug denken aan de eerste keer dat ik zwanger was van Fenne, bijna 9 jaar geleden alweer. Hoe ontzettend anders is zo’n eerste zwangerschap dan een vierde, maar allebei zo waardevol en speciaal.
Onzekerheid tijdens de zwangerschap
Bij de eerste zwangerschap had ik zo’n enorme twijfels over hoe mijn leven op dat moment was en zou worden. Was dat wel wat ik wilde? Niet dat we nog terug konden he, maar ik werd er behoorlijk onzeker door. Bij de tweede zwangerschap herkende ik dat onzekere gevoel en die twijfels direct weer. Met verschil dat ik wist dat het voorbij zou gaan met de bevalling. Die onzekerheid en twijfels trekken gewoon voorbij en blijkbaar reageer ik aardig op de veranderende hormonen. Nu de vierde keer wist ik (en fijner nog, ook Merijn weet het heel goed) dat mijn stemming nog wel eens voor problemen zou kunnen gaan zorgen. Tot nu toe valt het gelukkig best wel mee. Toch Merijn?
Keuzes maken
Bij de eerste moet je aan zo enorm veel dingen denken, de zwangerschap staat enorm in het teken van keuzes maken. Keuze voor de babykamer, de kinderwagen, welke verloskundige, welke kraamzorg. Kindje erkennen. Hoe gaan we het straks regelen met werk? Welke spullen heb je nou wel of niet nodig? Welke babydozen kan ik me nog voor inschrijven? Wordt het fles of borstvoeding. Moet ik me inschrijven voor een pufclub? Deze vierde keer doen we eigenlijk helemaal niks. Oh, ik moet de kraamhulp nog even bellen… Verder zou ik niks kunnen bedenken. Gelukkig maar want ik heb al behoorlijk wat te regelen voor de andere drie.
Was er nogal een groot verschil dat ik bij Fenne nog in mijn opleiding zat en die koste wat het koste wilde afmaken voordat ik met verlof zou gaan. Er lag dus nogal een behoorlijke druk op me. De tweede zwangerschap heb ik ongeveer hetzelfde ervaren. Terwijl ik nu bij de vierde me vooral druk maak om mijn gezin en alles wat er te regelen valt. Ik heb straks zelfs het voordeel dat Siem over een paar weken gaat beginnen op school en ik eindeloos mijn rust kan gaan pakken die laatste maanden. Dan ook nog doen he 😉
Vierde kindje krijgt geen eigen kamertje
Bij de eerste wilden we graag een goede keus maken voor alles. We bezochten alle babyshops die we konden bedenken op zoek naar de geschikte kinderwagen en babykamer. En besteden langzaam maar zeker zo’n beetje ons hele budget en schaften een complete babyuitzet aan. Alles er op en eraan. Spik en span. En bovendien een behoorlijk rib uit onze portemonnee, man man wat is zo’n babyuitzet ongelofelijk duur. Bij de tweede besloten we het dus anders aan te pakken. De nieuwe babykamer haalden we voor 150 euro van marktplaats (Fenne was nog veel te klein om haar exemplaar af te staan aan haar nieuwe babybroertje), waar we jaren zeer dankbaar gebruik van hebben kunnen maken. Nu nog trouwens. En deze vierde krijgt überhaupt geen eigen kamer want daar is domweg bij ons thuis geen ruimte voor. En daar hebben we ons nog geen seconden druk over gemaakt.
Verwachting aanpassen bij de vierde zwangerschap
Bij de eerste zwangerschap hadden we heel duidelijk voor ogen hoe we het allemaal zouden aanpakken. Ons kindje zou een perfecte versie worden. Goed en consequent opgevoed worden, geen snoep tot zijn vierde. Geen speen en netjes in zijn eigen bedje op zijn eigen kamertje slapen. Whahaha, en toen werd het geboren. Bij deze vierde ben ik vooral bezig met hoe we dingen anders kunnen aanpakken. We, ik, heb nogal de neiging behoorlijk over grenzen te gaan als het om de kindjes gaat. Maar sinds een paar jaar besef ik me ook heel goed dat als mama niet lekker in zijn vel zit (of papa), dat dat heel veel invloed heeft op de rest van het gezin. Bovendien zijn Fenne en Melle straks al 8 en 7 en wil ik ze een heel ander voorbeeld meegeven dan dat ik jaren heb gedaan.
Tijdens mijn eerste zwangerschap werden we overstelpt met cadeautjes. De hele omgeving leefden met ons mee en we scharrelden al een behoorlijke lading cadeautjes binnen al voordat het kindje überhaupt was geboren. Bij de tweede is dat voorbij 😉 Haha, hint hint…
Rustig aan tijden het zwanger zijn
Tijdens de eerste zwangerschap vond de omgeving dat ik het rustig aan moest doen. Werden op mijn werk de vuilniszakken van me overgenomen als ze me er mee zagen zeulen. Bij de tweede krijgt rustig aan doen een andere dimensie, laat staan bij de vierde 😉 Dan is er echt niemand die een relschoppende peuter uit je armen trekt als je die bovenop je steeds dikker wordende buik vervoert. Bovendien houden de kinderen die er al zijn, zeker nu met de Sinterklaasperiode, echt geen rekening met hun vermoeide mama.
En bij de eerste verblijf je lekker in je coconnetje als je kindje eindelijk is geboren en bij de vierde sta ik straks terwijl de kraamzorg mijn huis nog staat te boenen in mijn joggingbroek en verlept gezicht de rest van mijn sliert kinderen op het schoolplein bij elkaar te vegen en ondertussen al het nieuwsgierig publiek uit de wagen te weren.
Precies wat ik zei, er mag dan geen zwangerschap hetzelfde zijn, ondanks de ongemakken is het allemaal toch wel heel erg bijzonder. Herkenbaar? Of heb je dat heel anders ervaren?
Vind je het leuk Mamamaai te blijven volgen? Dat kan via de Facebookpagina of via instagram. Op instagram deel ik meer van mijn leven achter de schermen 🙂
Geef een antwoord