Dat we niet zo goed waren in plannen, bewezen we al wel eens. Doordat beste vriendinnetje één en twee niet konden rondom haar verjaardag, besloten we het uit te stellen want a. dat zou anders voor grote teleurstelling bij de kleine meid tot gevolg hebben, b. dat zou een erg karige bedoening worden en c. dachten we dat alles op één dag gewoon weg wat te veel zou zijn voor ons net naar school gaande en toch al vermoeide kleuter. Maar twee weken later voor de derde keer vieren bleek net zo goed een beetje te veel van het goede, zo ondervonden wij want week één was ze echt jarig en wilden we dat niet vieren, kwamen we daar toch niet helemaal onderuit, week twee was ze jarig voor de familie en week 3 dus voor haar vriendinnen. In haar eigen beleving en zo spuit ze het ook rond, was ze gisteren, vandaag en morgen jarig. Waarbij gisteren, vandaag en morgen als ruime begrippen worden gezien. Aja, het is nu klaar. Back to normal life.
En zo was het.
Er werden kadootjes uitgepakt, cup cakejes versierd en tussendoor volop van alle versiering gesnoept, ah ja, je bent jarig of niet he? Er werden in opperste concentratie heuse kunstwerken gemaakt aka sieraden of andere troepjes kistjes en het tafelzeil, de kliederschorten en hier en daar wat haren werden onder handen genomen. Daarna was het genoeg met de geplande activiteiten en werd er uitgebreid buiten in de tuin gespeeld, geknutseld en gekleurd, alsof ze dat nog niet voldoende gedaan hadden. Er werd een broodje gegeten en tot slot, om zich nog even echt van alle energie te ontdoen werd er ge(stoelen)danst.
Het was leuk geweest, het was vermoeiend, het was druk, het was zeer gezellig, het was geslaagd. En van zeer ondergeschikt belang kan ik bij deze ook nog een DZP doel afstrepen. Jeej!
Geef een antwoord