Gedachten die mijn beginnend lopershoofd passeren

Hardlopen. Een geboren loper ben ik totaal niet, ik mis echt een talent. Ik doe het omdat ik het van mezelf moet, niet omdat ik het zo fijn vind. Althans, nog niet, ik wacht daarop. Ik doe het omdat ik me achteraf elke keer weer een leuker mens voel. Omdat ik trots ben dat hoe klein de stukjes ook zijn, ik toch maar mooi weer van mijn gat ben afgekomen, omdat het echt bergen scheelt in mijn humeur de rest van de dag als ik mijn lijf s ochtends laat werken, omdat het goed is voor mijn hoofd om grenzen op te zoeken en niet bezig te zijn met zorgen van de dag, omdat ik denk en hoop dat ik op deze weg ooit eens een fitte mama ga zijn. Pas geleden besloot ik er maar weer eens voor te gaan, het hardlopen sinds veel te lang weer op te pakken maar alle begin is moeilijk. Zeer moeilijk. 

Een rijtje willekeurige gedachten die mijn beginnend lopershoofd passeren in zo’n zweetuurtje hardlopen:

• Zal ik een training overslaan, kan ik best of toch gewoon volgens schema?
• Misschien kan ik beter beginnen te rennen als ik de straat uit ben, wat zullen de buren denken
• Oeh, best koud
• Dit tempo ga ik wel kunnen volhouden
• Man, ik hoor mijn eigen hijgen boven de muziek uit
• Checkt tijd: ik kan nog omdraaien
• Ik kan dit niet
• Jawel ik kan dit wel. Ik kan dit. Ik kan dit. IK KAN DIT!
• Komt iemand. Adem in, hoi zeggen zonder piepen en… ver genoeg weg, hijg weer verder.
• Kijkt ie achterom?
• Schudden mijn billen niet te veel?
• Checkt tijd: God oh God, ik kan ook gewoon stoppen
• Als ik nu stop, ziet niemand dat
• Voor wie doe je dit Maai?
• Gewoon doorlopen, er komt een eind
• Denk aan strakke billen
• Niet naar mijn voeten staren, Evy zegt hoofd omhoog
• Kanonnen, 100 calorieën voor 10 minuten rennen, waar doe ik het eigenlijk voor?
• 100 calorieën, een waterijsje niet?
• Checkt tijd: Als ik bij die brug ben mag ik pas weer opnieuw tijd checken
• Evy zegt: Ge doet dat vlotjes. Niet, mens ik ga dood
• Checkt tijd: nu echt pas bij die brug weer checken
• Oh rust. Wacht even een selfie
• Rood hoofd, zweet, geforceerde lach, misschien beter foto van de omgeving?
• Oh moet weer rennen
• Checkt tijd: Over de helft, op de terugweg Maai, ik kan dit
• Misschien gewoon het laatste stukje skippen?
• Nee niks skippen, gewoon doorgaan
• Hey, weer die iemand, die denkt vast dat ik het hele stuk gerend heb.
• Eeennn… adem weer door
• Oh kijk, nog een loper, daar ga ik achteraan
• Man, ik zie hem bijna niet meer
• Dit wat ik doe kan je toch bijna geen lopen meer noemen he?
• Tegenligger: Even je best doen. Soepel lopen, ontspannen kijken, ik ben een loper
• Eeeenn… adem weer door
• Checkt tijd: nog 5 minuten, dat kan ik
• Zal ik over de brug of toch door de straat langs al mijn loerende buren
• Hoi tegenligger, ja ik hijg maar zie, ik zweet ook, ik ren tenslotte al een halfuur
• Wat zeggen ze ook al weer, je gaat in ieder geval sneller dan iedereen die met zijn ass op de bank blijft zitten. True!
• Checkt tijd: 4.25, mijn god
• Laatste stukje.
• Jongens wat is het heet
• Checkt tijd: 3.00 Ik zou nog wel uren kunnen doorgaan
• Checkt tijd: 2.00 Zal ik? Eindsprintje tot huis
• Doe maar normaal hoor, doe maar gewoon even niet
• Oke hup, nog klein beetje extra tempo. Voor het gemiddelde.
• Did it!

Merijn: En? hoe ging het?

Ik: Goed, ja best goed eigenlijk 😉