Gezinsuitbreiding

Meet Binkie en Beer. Bruine beer volgens kleine man, he’s right. Aaahhhhhhh, wat zijn ze leuk he? Onze baby’s. De komst had nog wat voeten in de aarde. Eerst werd hun nieuwe huis maar niet bezorgd. En zonder huis geen nieuwe bewoners. Tot grote teleurstelling van alle overige gezinsleden die elke keer weer te horen kregen dat het feest een dagje werd verplaatst. Neee…. dank u post Nl. We zijn hier niet zo goed in wachten. En mama maar traantjes drogen. En toen kregen we ook nog vervelend bericht. Precies het beertje wat we hadden gereserveerd, waar we opslag oh zo verliefd op werden, zo’n prachtig, lekker ventje, was ziek geworden. Heel ziek. Hij heeft de nacht niet gehaald. Snik. Zo droevig… Nog meer traantjes….

En één beertje in een hokje? Dat kan natuurlijk niet. Het moesten er perse twee worden. Maar welke dan. En omdat ik bij de fokker alleen maar straal verliefd om me heen stond te kijken en me amper kon concentreren op wat er tegen me werd gezegd want aahhhh kijk dan, zie dat bekkie, haha, zie die huppelen, ohhh wat een schatje, ooohhh zie hier nou… Je bergijpt, ik kon niet kiezen. Allemaal te schattig, liet ik de fokker een goede keus voor ons maken. Het moesten kindvriendelijk beestjes worden. Want het is goed voor kinderen om op te groeien met huisdieren. Ik weet het zeker. Ik denk echt dat ze daardoor meer respect voor dieren (en natuur) krijgen. En verantwoordelijkheid. Er moet natuurlijk wel voor gezorgd worden. Helpen met kooi verzorgen, eten geven en dat soort dingetjes hoort er allemaal bij kiddies, u bent gewaarschuwd. Kan toch ook niet anders?

En dat zijn ze. Aaaah wat een poepies toch. Binkie is toegeëigend door onze kleine meid. Bruine beer vanzelfsprekend door de kleine man. Pfoei, dat komt nog eens mooi uit zo. Soms willen ze zelfs ook nog wel even ruilen. Allebei worden zo volledig plat geknuffeld. Om op te vreten. Ik smelt als ik onze kleine meid met dat beesie voor de tv zie hangen op het rottigste moment van de dag. Zo’n handje wat gedachteloos over de zachte haartjes glijdt. Help, je kan me wegdragen.

‘Wij letten wel op ze mam. Ga jij maar weg.’ Nou jaaa…. En voor de informatie, Beer is nu bijna 5 weken en Binkie bij 7. Op naar de nog heel veel jaren knuffelen in huize Maai. Wij eten beschuit met blauwe muisjes. Mocht je op kraambezoek willen komen, laat het ons even weten.

Leuk! een reactie

comments