Oh, mijn kindjes. Puur goud! Meer dan puur goud. Goud in de zon. Wat zijn ze mij veel waard. Alles zijn ze mij waard. Momenten om vast te leggen en steeds weer terug te kijken. Kijk ze dan.
Steeds vaker probeer ik mezelf er van te overtuigen dat van alleen binnen zitten, niemand beter wordt. En het begint dan af en toe toch wel koud te worden, de zon schijnt nog en het is droog. Elke keer weer kom ik tot de conclusie dat buiten zijn goed is. Nah, dat wist ik natuurlijk wel. En dat het lekker is. Dat mijn kindjes er blij van worden en dat ik me na een dik uurtje frisse lucht en koude neus ook altijd stukken beter voel. Letterlijk even uit waaien. Komt dat daar ook vandaan? Vast.
Ik heb zelfs het idee dat ze beter slapen. Buiten is fijn. En hoe vaker ik met mezelf die drempel over stap hoe makkelijker het ook wordt. Waarom is die drempel er toch?
Dit weer is fijn. Laat het nog even zo.
4 Comments
Femke
12 januari, 2014 at 21:51Wat een enorm lieve en mooie kindjes heb je zeg 🙂
liefs,
Femke
Nicky
13 januari, 2014 at 12:30Mooie foto’s! Het weer is nu nog zacht maar wat ik gehoord heb blijft het niet zo, helaas. Zo lang het weer het nog toelaat gewoon lekker buiten uitwaaien….
Gwen
14 januari, 2014 at 11:54Ik ben gewoon een huismus, de drempel is hier ook groot. Maar, probeer toch elke dag even te wandelen of fietsen en strakjes loopt Olivia, dan wordt het het speeltuintje hiernaast. Hoop ik. Maar he, het regent vandaag weer – goed excuus om binnen te blijven 😉
Francesca Vonk
5 februari, 2014 at 23:32Echt prachtige foto’s. Enne, over dat goud.. ik weet precies wat je voelt 😉
Groetjes,
Francesca