Heksensoep slurpen

Baan brekend nieuws hier in huis. ‘Mama, vanaf nu ga ik mijn bordje altijd leeg eten’, aldus onze kleine meid. Dat klinkt toch als muziek in je oren? Helaas voor mij, op het eerste de beste bordje waren nog voldoende sporen van een ‘wat ooit een heerlijke maaltijd was’ te zien. Door elkaar geroerd, geprakt, gedipt in de melk, water en vandaag in groene soep, net wat voor handen is. Nou zijn we redelijk vrij hier aan tafel als het gaat om eten. Wil je niet eten? Dan niet maar je krijgt ook niks anders. Kleine meid moet van ons tegenwoordig zeker één hap van alles proeven, lust ze het niet, goed geprobeerd. Ik geloof er heilig in dat je een kind niet kunt dwingen te eten. Of in ieder geval dat dat niet veel goed doet. Geen strijd aan tafel, eten is leuk! Oke, heel eerlijk, sommige dingen gaan ook ons te ver. Dippen, prakken, spelen en dat soort ongein mag zelfs bij ons niet. Helaas voor ons hebben ik er een nogal ondernemend geval uitgepoept. Mag het een niet? Je zei toch niet dat het ander ook niet mocht? Is ze ook nog het beste voorbeeld voor haar broer. Het lacht om elkaar, het motiveert elkaar, het stimuleert elkaar… Zucht.

Heksensoep:
Maar, dat mag de pret niet drukken. Het blijft leuk om te experimenteren. Doe eens gek. Zo maak ik zo af en toe eens een feest bordje voor ons feestbeesten thuis. Naast ons super heerlijk spinazie soepje.

Benodigdheden (4-6 personen):
♥ 600 gram verse bladspinazie
♥ 1 grote ui
♥ Grote teen knoflook
♥ ongeveer 600 ml water
♥ 1 groente bouillon blokje
♥ 200 ml kokosmelk
♥ 1 tl chilikruiden

1. Ui snijden, knoflook persen, glazig bakken in wat olijfolie. 2. handje voor handje de spinazie toevoegen en laten slinken tot de zakken beide leeg zijn. 3. Water,  bouillon, chilikruiden toevoegen en heel even laten koken. 4. Pureren. 5. Kokosmelk erdoor roeren. 6. Smullen maar!

Heerlijk en super gezond. Vond Merijn het wat te pittig (voor ons helaas volgende keer dus 1/2 theelepel chilikruiden, boehoe) slurpten de kinderen en met name onze kleinste man de soep zonder problemen weg. Meer, meer, meer….. De kinderen slurpen soep tegenwoordig met een rietje. Interessant. Alles wat interessant is werkt. Net als dat ze elkaar graag voeren. En dan ineens alles wel lusten. Mooi voor ons. En we hadden over. Zat zelfs nog, en dus appte ik de buurtjes of ze interesse hadden. Ik voelde me net tafeltje dekje maar zo zonde om het weg te gooien, spinazie mag je niet voor een tweede keer opwarmen helaas. En zo smulde dus de straat met ons mee. Of ik de volgende keer weer te veel wilde maken. Ja natuurlijk, voor onze buurtjes doen we dat!