drie of vier kinderen, poedermoeder, perfecte moeder

Ik ben een perfecte moeder

drie of vier kinderen, poedermoeder, perfecte moeder

Not!

En bovendien zijn perfecte moeders helemaal niet leuk. Moeders die niet alles helemaal voor elkaar hebben zijn de beste. Als ik ergens ben waar de vloer glimt en nergens een kruimel of vlekje te vinden is, voel ik me niet op mijn gemak met mijn schorem. Moeders die alleen maar kunnen pochen over hoe snel, goed, fantastisch hun kind is… ja doei.

Er is een fijne ontwikkeling gaande. Vind ik dan. De opstand van de loedermoeders. Die niet perse klagen en zeuren, maar wel laten zien hoe het nou echt is. Dat moederen. Ik kijk er graag naar en doe voor de grap ook eens een boekje open. Of nah ja, het zoveelste boekje 😉

Bijvoorbeeld: Bekentenissen van een moeder

Ik ben een perfecte moeder

  • Dat man zich al weken hardop afvraagt waar toch die hele fijne lievelingsbroek van zoon is. Dat je je washok eens opruimt en je afvraagt wat er toch in die plastic zak zit. Je omvalt van de geur die je bereikt. Uhm… daar was ie dus. Onder gepiest een stuk of wat weken geleden. Ieuww.
  • Trouwens, die lelijke lievelingsrok van dochter is stuk. Zomaar. En die afschuwelijke jurk zit nog steeds in de was. Al weken. Zo gek.
  • Ik zie mezelf nog niet om 6 uur of eerder het brood van mijn kleuters beleggen ELKE DAG, ja ook op zaterdag en zondag, en dus mikken we bij het eerste het beste geluid de ipad de kleuter kamer in om zelf nog eens om te draaien. Joe, ik vind het wel best. Wat nou als we er twee zouden hebben?
  • Jongste slaapt nog steeds! te vaak tussen ons in en tukt ’s middags regelmatig op de bank omdat hij dan langer slaapt dan in zijn bed. Tel je zegeningen.
  • Heerlijk als je zoon bij de zwemles zo lief aan het spelen is met zijn vriendin. Oh shit joh, dat je gaat kijken omdat je moederinstinct je waarschuwt dat ze wel heel zoet zijn en je de levensgrote  huisbeer ineens met make up, lees viltstift, aantreft. Nee zij, zelf onder de make up, waren het niet.
  • Over make up en viltstiften gesproken… Dat de dochter haar vriendinnetjes schminkt. Met pen.
  • Hoe kan het nou toch dat er alleen maar lege koekzakjes in de kindertrommel zitten? Persoonlijk zou ik die zakjes natuurlijk niet leeg laten slingeren.
  • Wat is jullie beste chantage materiaal? Geen ijsje, geen speeldates, geen snoep (whaha, dat kregen ze toch al niet).

Laat me niet zitten nu he. Drop jullie loedermomentjes in de comments please 🙂

Volg je me al op facebook?


Geplaatst

in

door

Reacties

6 reacties op “Ik ben een perfecte moeder”

  1. Meryll avatar
    Meryll

    HAHA ik kan me bij allemaal aansluiten. Hier verdwijn ik wel eens naar de keuken om even stiekem wat te snoepen, en horen zien of ruiken ze dat aaaaltijd. #@$%! Grr. Dan maar weer braaf delen terwijl ze al gesnoept hebben. Tja.. ik ben gewoon een snoepkont en mijn kinderen later ook vrees ik. 😉

    1. MamaMaai avatar

      Oeps, ik ook hoor

  2. Nathalie avatar

    Niemand is perfect , in niets, gelukkig! hahahaha

    1. MamaMaai avatar

      nee precies, dat zeg ik ook maar tegen mezelf 🙂

  3. Birgit avatar

    Hahha, een aantal punten zijn heel herkenbaar.
    Tijdens schooldagen 3x snoozen om op het laatste moment uit bed te springen en de kinderen aan te sporen dat zij(!!) moeten opschieten, omdat het al laat is :p

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *