Ja, ja, ik kleur dus nog steeds en nog steeds vind ik het een beetje suf. Zei ik de eerste keer ook al. Kleuren is voor kinderen, dat zit vast geroest in mijn hoofd. Maar is dat zo? Wat maakt het eigenlijk uit wat je doet als het iets is waar je blij van wordt? En al was het voor kinderen, dan maar lekker kind zijn zo af en toe. De hype tegenwoordig zegt anders, heel het net staat vol met kleurplaten voor volwassenen en de kleurboeken spuiten uit de grond. Misschien moet ik dat beeld dus loslaten. Dat maakt het vast nog fijner. Het is trouwens eigenlijk nog suffer om hier de gekleurde platen op mijn blog te laten zien, als een heel groot blij kind maar who cares.
De kleine meid wordt er ook oprecht blij van als ik bij haar kom zitten met mijn kleurboek. Ze leeft zich helemaal uit met het sorteren van de potloden of stiften en vindt het stiekem super leuk om de kleurtjes aan te geven. Ze blijft maar roepen hoe mooi ze het allemaal vindt. En ik vind het op mijn beurt weer heel gezellig dat ik op deze manier iets echt met haar samen kan doen waar we beide lol aan beleven, dus ik ga er voorlopig lekker mee door.
Hoofd leeg maken
Het is mijn manier om mijn volle hoofd leeg te maken. Eén van de manieren. Althans, leeg, ik bedoel meer om de gedachten stroom heel even on hold te zetten.
Deze platen komen trouwens nog steeds uit het eerste enige echte kleurboek voor volwassenen. Ik moet me echt inhouden niet een nieuw boek te kopen, stiekem vind ik boek 2 en inmiddels ook 3 vele leukere platen instaan en zie ik zelf weer andere ook hele leuke kleurboeken voorbij komen. Ik zei toch, groot kind…. Maar dat gaat natuurlijk altijd zo. Dat wat je niet hebt….
- creative flow, 365 dagen mindfulness
- Nieuwe hype; stickeren voor volwassenen
- Bulletjournal met waterverf
- Art journal
Dit grote, blije kind gaat zich nu weer even bezig houden met serieuze zaken. Als opvoeden van de kinderen en huishouden enzo. Liefs!
Vind je het leuk MamaMaai te volgen?
Laat een reactie achter