Instaweek #4

Ja hoor. De instweek. Nummer 4 alweer. Langzamerhand begin ik het steeds leuker te vinden op instagram. Ik was er al een tijdje maar keek vooral nog andermans plaatjes. Ook zeer vermakelijk trouwens. Maar inmiddels begin ik het gemak van telefoon met camera altijd bij de hand, snel bewerken en plaatsen steeds vermakelijker te vinden. Het geeft net een ander sfeertje dan een gewone camera. Vooral voor dingetjes waarvoor ik te lui ben mijn gewone camera uit de tas te vissen….

Door deze vaste rubriek lijkt de tijd voor mij ineens veel sneller te gaan. En nu het bloggen de afgelopen weken op een wat lager pitje staat, excuse moi, een mooie stok achter de deur. Want om nou alleen maar week overzichtjes te plaatsen is het ook niet echt. Er moet wat opvulling tussen dus. Go Maai, go Maai…. Gelukkig heb ik nu weer wat ideetjes liggen die ik kan uitwerken, niks niet kaal tussen week 4 en 5 dus. Kijk mee naar wat foto fragmentjes van deze week.

Ach meisie. De dagen duren voor haar nu zonder dutjes eigenlijk net te lang. Maar helaas, dutjes zit er echt niet meer in. Is dit een overgangsfase? Het eind van de dag is zwaar voor haar. Beetje hangen voor de tv dan maar. En soms, heel soms, wil ze ineens toch even naar bed. Als dat dan maar papa’s bed mag zijn met de tv aan. Geen sprake van slapen dan dus maar wel mooie gelegenheid voor mama om heel even te gaan liggen. Ik mis de dutjes ook.

Bedtijd rituelen. Deze donder is helemaal klaar om te gaan slapen maar kan geen keuze maken. Zie die kop. Lekker ding. Deze, nee deze…. Elke avond het zelfde. En we kennen ze allemaal uit ons hoofd.

Mama fit is even ver te zoeken. Tijd om wat vitamines naar binnen te werken.

Eindelijk liet de zon zich weer even zien. En dus lunchen we buiten in de tuin.

Mijn slapende mannetje. Ik hou, nee echt HOU van slapende kindjes. Kijk die handjes nou liggen…. Ik vind het zo rustgevend. Bijna zen….

Jaaaa, dit is zo’n mooi boek. Dansen met herinneringen van Martin Gijzemijter. Dikke tranen. Echt een aanrader om te lezen. Morgen zal ik een uitgebreidere hele positieve review plaatsen. En ik mag er dan ook drie van weg geven dus hou morgen in de gaten.

Ik moest en zou even naar buiten. Maar wat hoofd wil, voeren benen op het moment niet altijd uit. Gelukkig hebben we daar man nog met zijn altijd geniale ideeën. Die wist vol overtuiging mijn saggerijnige hoofd toch zover te krijgen een rondje door het bos te lopen. Man wat had ik dat nodig. Frisse lucht en even uitwaaien.

Man nam de kinderen even mee. Ik hou daarvan, heel even een moment voor mezelf. Maar ik hou dan toch nog wel meer van die leuke fotootjes die ik dan toegestuurd krijg. Het is toch erg? Blije koppies. Ze redden het heus wel zonder mij.

Haha en deze dan. Blij hoofd. Maf kind.

De buurvrouw werd 50! En om dat te vieren kwam ze 4 taartjes langs brengen. Nou had het kroost net hun avondeten en een waterijsje in hun mik, dus besloten we ze te bewaren voor de dag erna. Toen kwamen de nichtjes ons even uitzwaaien voor ze op vakantie zouden gaan. En nah ja…. daar gingen dus de taartjes. Prinses Lana geniet ervan. Lekker kind.

Oma kwam terug van haar reis naar Ibiza en nam deze bandjes voor me mee. Jaaaaa, I love it. Ik vind dat zo super zomers staan.