De afgelopen periode zijn we druk geweest met klussen. Eindelijk haalde ik man over de zolder tot ons domein te transformeren, wat nog al wat voeten in de aarde had, maar ik kreeg mijn zin. Jeej daarvoor. Ik krijg graag mijn zin, duhh. Daarna toverde we de babykamer om tot mega inloopkast (voor ons samen hoor) slash hobbyhonk voor uhm… mij en konden we beginnen aan de make over van masterbedroom tot echte jongenskamer. 
En, hij is zo goed als af. Op wat kleine ergerlijke details na die we, als we het nu niet echt echt echt afmaken, waarschijnlijk nooit meer doen. Zoals dat gaat, van die irritant kleine klusjes die altijd op je to do list prijken maar nooit belangrijk genoeg zijn ook echt eens af te strepen. Wie heeft die rottige klusjes niet? Maar ik ben deze keer vastbesloten van wel. Dus gaan hier binnenkort alle taperestjes en verffoutjes verwijderd worden van de ramen en wordt het Ikea krukje gepimpt. Welke kleur moet het worden?
Tijd voor een tourtje dus. Officieel ingewijd als jongensdomein is het voorlopig niet. Aangezien de dochter haar bed gaat afstaan aan haar jongste broertje en zelf een romantisch nieuw exemplaar gaat krijgen voor op haar nieuwe plekje. Voorlopig slaapt Siem nog prinsheerlijk tussen papa en mama en houdt Fenne haar oudste broer gezelschap tot ook haar paradijsje bewoonbaar is. Bovendien, ik heb er stiekem ook nog best wel erg moeite mee om die twee van elkaar te scheiden. Ze roepen natuurlijk keihard van wel maar slapen stiekem heel graag dichtbij elkaar.
Voor de tweede verjaardag van Siem vroegen we wat klimgerei, en ik zeg alvast dat je een beter cadeau dan een touwladder en rekstok in huis niet gaat verzinnen.
Voor de liefhebbers, de bedden zijn hip en handgemaakt door mijn vader voor mijn zusje en mij vroeger. Hoezo duurzaam, die gaan al meer dan 30 jaar mee. Daaronder de welbekende bakken van de Ikea om een hele shitload aan kinderzooi in op te bergen. Een mens moet praktisch denken nietwaar ;). De witte rekjes zijn van de Hema. De muurstikkers uitgezocht door de zoon himself komen bij Kek Amsterdam weg. Dat leuke bureautje timmerde ikzelf inkleur en het stoeltje scoorde ik op de kringloop. Ik zoek nog naar een broertje. En last but not least, voor dat fantastische wandkleed reis je af naar Zambia. Dat we een beetje voorbarig mee namen toen we alleen nog droomde van een groot gezin. En eindelijk hangt het dan.
Geef een antwoord