De laatste dagen aan de Moezel in Duitsland zijn voor ons aangebroken. Nog even genieten in de bergen met uitzicht op de typische wijnvelden en de Duitse dorpjes met gekleurde huisjes volbehangen met bloemen. Inmiddels hebben we wel een beetje het gevoel dat we het allemaal gezien hebben en draaien we ons tempo een tandje terug. Mocht je de voorgaande dagen gemist hebben, je vindt ze hier en hier.
Het weer zit ons niet echt mee en om nou de kinderen op sleur te nemen als het hoost, de Duitste dorpjes zien er dan net zo goed wat mistroostig uit, niet wat we ons willen herinneren van deze vakantie. Een dagje niksen is uiteraard niks mis mee, ik roep vaak genoeg dat ik dat jakkeren op vakantie om maar alles te kunnen zien zo vervelend vind, liever geniet ik wat meer en zie ik dan maar wat minder.
Mam, waarom moet je nu al weer een foto maken dan? Elke dag reden we de berg af langs een prachtig panorama uitzicht. En elke dag stopten we daar omdat het me niet lukte er het perfecte shot van te maken. Uiteindelijk is het perfecte shot er niet gekomen want ik kon mijn geniale ingeving niet tot uitvoering brengen aangezien het de laatste dag met bakken tegelijk uit de hemel goot. A-gain.
Stiekem stonden er nog twee stadjes op onze wish list maar was er nog maar 1 dag mooi weer. Traben-Trarbach en Idar-Oberstein. Aangezien we hier een enorme stenenfanaat in huis hebben dachten we die laatste te bezoeken maar google afbeeldingen wisten me niet te overtuigen en de recensie op verschillende sites waren niet lovend. Proof me wrong. Het werd dus Traben-Trarbach.
Mag dit mee mam? Ik ga alles opschrijven wat ik zie. Mop, kijk je wel een beetje uit waar je loopt. Lieverd, blijf je een beetje bij ons in de buurt. Hey, ga anders voor mij lopen. OP DE STOEP HE.
Heel mooi. Echt. We liepen de brug over, maakte foto’s, uiteraard, en liepen weer terug. Bezochten een toilet, zochten al dat andere moois, kochten een broodje, bedachten dat er waarschijnlijk niks moois meer was. En daarvoor reden we dat end. Maar we zagen dit, en dat was dus mooi.
Voordeel is dan dat je ook weer vroeg terug bent en nog tijd over hebt voor herinneringen. We gaan de dam verstevigen. Aangezien het knoert hard geregend had, eens even kijken of ie overstroomd was. Siem koos waar voor zijn geld en besloot zijn tenen niet nogmaals in het steenkoude water te wagen en brak het interieur van de auto af. Ook leuk.
En daarna zwemmen. En nog even snel tussendoor een verrassing halen voor het helpend thuisfront. En ijs. Elke dag. Want vakantie.
En om helemaal keihard in stijl af te sluiten kwam het de laatste dag wederom met bakken uit de hemel en besloten we koffie te drinken in de binnenspeeltuin op het park, het huisje aan kant te maken en… welja, laten we nog eens gaan zwemmen. We waren niet de enige die op dat geniale idee kwamen. En tot slot, nog even de hertjes gedag zeggen. Dahag Duitsland. Je was goed voor ons. Zomervakantie in Duitsland aan de Moezel, het is de moeite waard.
Geef een antwoord