Het komt vast doordat ik al dagen rondloop met een niet te harden kogel in mijn kop, ik duld geen herrie en ben allergisch voor ruzie op het moment. Don’t worry, dat hoort bij mij. Maar ineens zag ik doembeelden van de komende vakantie. De autorit met name. De eerste keer sinds eeuwen dat we buiten Nederland gaan trekken want in Nederland zijn ook zovele mooie plekjes te vinden. Ja echt, dat meen ik ook zeer zeker, bijvoorbeeld Drenthe was een enorme hit en de eilanden van Nederland doen je stante pede even al je zorgen vergeten. En we mogen dan een buitenlands tripje hebben geboekt deze keer, ik doe er alles aan de man over te halen daarnaast ook nog een tripje Terschelling of Texel te boeken want ik kan gewoon geen jaar meer zonder.
Toch, stiekem zit in ons beide grote avonturiers verstopt die nog liever de schoonheid van deze wereld aan onze kindjes willen doorgeven en hoe kan dat beter dan live op ontdekkingsreis te gaan. Ooit gaan we onze reis door Afrika met ze over doen die diepe diepe indrukken heeft gemaakt, maar oef er staat nog zoveel moois op ons te wachten. Zweden volgend jaar bijvoorbeeld. Yes please!!! Maar nu was eerst man aan de beurt om te kiezen en reizen we wat dichter bij huis naar de Moezel in Duitsland. Na een klein beetje speurwerk op internet moet ik toegeven, ik kan niet wachten te vertrekken. Of daar te zijn dan. Nou ben ik best creatief onderweg maar er zit ook een eind aan mijn geduldig automerken raden en bovendien kan ik me nog glashelder voor de geest halen hoe ik me als oudste altijd tussen twee ruziemakers mocht proppen, ik kan me sommige onterechte beschuldigingen zelfs nog oprakelen.
Schat, misschien moeten we toch van die decadente tv schermpjes voor in de auto kopen. Man knalde van zijn stoel, nee joh, helemaal niet nodig.
- Hoelang duurt het nog mam?
- Nog een paar uurtjes schat?
- Nee maar hoeveel tellen dan?
- Te veel lieverd, beter ga je niet tellen en doe je even wat leuks
- Maar. Ik. Weet. Niet. Wat.
- Zijn we er al bijna mam?
- Mam, zij kijkt door mijn raam
- De ramen zijn van niemand, iedereen mag kijken waar hij wil
- Fennuh… Doe niet
- Melle, Fenne mag kijken waar ze wil.
- Fenne, probeer hem niet zo uit te dagen, je hoeft het niet zo opzichtig expres te doen.
- Mam, hij trekt aan mijn haar.
- Ga dan gewoon in je stoel zitten
- Maham, hij krabt mij.
- Mam, zijn hand ligt op mijn stoel….
- Zijn we er al bijna?
- Zullen we ik zie ik zie doen?
- Nee maar zij doet niet eerlijk
- Kijk een vrachtwagen
- Zullen we vrachtwagens tellen
- Jongens doe even beetje rustig
- aaien mam
- nee mop, ik kan niet de hele weg achterste voren zitten
- AAI-EN!!!
- mam, zij doet net alsof ze me aanraakt
- Blijf van je broertje af
- Wil je niet tegen mijn rug schoppen
- Blijf van de deurknoppen af
- Lieverd, zou je even willen stoppen met zingen nu er zo hysterisch gekrijst wordt?
- Mam, heb je wat lekkers mee?
- Maar ik heb honguuur
- Ik moet plassen
- Zijn we er al bijna……
Maai, misschien he, moeten we dat toch doen van die schermpjes. En zo hadden we ze binnen tien minuten naar huis geklikt want echt, een ontspannen autorit lijkt me hemels.
Laat een reactie achter