Make over kleine man

Het moest er toch een keer van komen. Ook al heeft mijn kleine man een absoluut jongensbekkie. Pas twee keer hebben mensen zich (hardop) vergist. Ja, en hallo, hij stond toen met de rug naar zijn belager. Van voren is het onmogelijk je te vergissen, toch? In ieder geval, zijn lange blonden manen moesten worden getemd. Lekker voor de zomer. Nu al dagen heeft hij er last van. Vooral ‘s avonds en ‘s nachts. Dan plakken de bezwete  lokken in zijn gezicht. Geërgerd veegt hij ze weg. En om dat blonde goud nou tot op zijn kontje te laten groeien…..

Coupe surfdude

In ieder geval, ik bleef het uitstellen. Ik kreeg al pijn in mijn hart bij de gedachte er een schaar in te zetten. Ik hou van jongetje (en mannen) met lange haren. Niet haren tot op de kont maar op de schouders. Lekker warrig. Alsof de wind het heeft gekamd. Zo heerlijk surfdude achtig. Strandlook. Man, jij was ook ooit een surfdude toch? Waarom nu eigenlijk niet meer?

Toch kocht ik voor het geval dat weken geleden al een uitdun schaar. Want kleine meid zag er op deze leeftijd ook zo uit. En toen we de onderste slag eraf knipte werd het super stijl. Dat staat haar goed. Voor kleine man zag ik dat niet zitten. Het moet een beetje wilder. Een beetje stoer maar toch schattig. Lekker boevig, precies zoals hij is. Kleine meid ging altijd al naar kapsalon mama, maar help…. hoe knip je een jongetje?

Hoe knip je een jongetje?

In een onbewaakt ogenblik waarin ik niet helemaal helder nadacht plantte ik kleine man op de kinderstoel voor de ipad. Ik overlegde heel kort en snel en halfbakken met man (tot hier ongeveer?!) en jaste de eerste lokken op de grond. Auwtsjj, mijn hart. Peentjes zweten en tranen die branden achter mijn ogen ging ik verder. Stukje hier, stukje daar, ohw nee, scheef. Stukje meer daar eraf. Jong, blijf nou toch eens zitten.

En toen ineens vond ik dat ik klaar was. En kleine man himself vond het ook wel weer mooi geweest. Ik griste nog wat plukken van de grond en stopten deze in een envelop. Als dierbare (oh sentimentele muts die je ook bent) herinnering voor in het fotoalbum. En dit is het resultaat. Ik zal niet enorm over mijn eigen werk gaan zitten pochen…. maar eerlijk? Ik vind het best goed gelukt. Nog precies mijn kleine boef.

Huh, wat?

Leuk! een reactie

comments