Het is allemaal niet mijn schuld. Toen ik man net leerde kennen was hij lid van het ‘snelpoepgilde’. Beeld je even in. Een stel volwassen mannen wat zich docenten noemt die elke ochtend het poepen moet uitstellen tot ze elkaar ontmoeten in de scholieren toilet. En dan de snelste drol ever draaien. Die arme student die daar af en toe tussen moet hebben gezeten. Dat leverde hilarische situaties op die thuis in geur en kleur werden gedeeld.
Wij waren thuis een nette familie. Man was lid van het snelpoepgilde
Wij waren thuis een nette familie 😉 Als ik bij mijn schoonfamilie op bezoek kwam, duurde het meestal maar een nanoseconde voor het niveau zakte naar de drol. Mijn kinderen hebben dat genetische foutje duidelijk van hun papa.
Poepen, een serieuze activiteit
Poepen is hier een activiteit die serieus genomen wordt. Er wordt tijd voor uitgetrokken. Door zoon word ik regelmatig op een andere belangrijke activiteit gewezen. Of te wel, hoepel op, ik duld geen pottenkijkers. Ik snap dat, het komt nooit voor maar ik zit nog altijd het liefste alleen. Dochter vindt het juist veel gezelliger als we er bij zouden komen zitten. Trek even wat tijd uit. En nadien is het een eer om haar gat af te vegen. Een eer die ze graag uitbesteedt aan mijn vriendinnen mochten die toevallig bij het gebeuren aanwezig zijn.
Papa heeft overigens zijn lidmaatschap opgezegd. Het snelpoepgilde is niet meer. We behoren nu tot de ‘slowkakkers’ die elke seconde alleen gebruiken voor het checken van onze Facebook timeline om even bij te komen.
En dan is het klaar. Is mama klaar, dan staan daar zes paar ogen te dringen om te bestuderen wat ik ervan heb gebakken. Alle schaamte voorbij mensen. Maar zoon en dochter kleien de wildste creaties. Dagelijks komen er boten, vliegers, dolfijnen of het hele alfabet voorbij. Mam, ik heb een i gemaakt. Roep papa even. Pahaaap, ik heb een i gemaakt. Kom eens kijken. Melleeeee, kom eens….
Er ligt nog een klein opvoedkundig klusje voor ons klaar.
Hoe zit dat bij jullie? Zijn ze ook zo creatief?
8 Comments
Nikki
15 maart, 2016 at 10:06haaaahaaaaa!!! wat geweldig om te lezen zeg!!
Gr, Nikki
Karen
15 maart, 2016 at 11:56Haha, een vriendin van mij vertelde laatst dat ze haar kinderen heeft moeten afleren te gaan vertellen hoe en wat ze gepoept hadden waar gasten bij waren. Poep blijft iets fascinerends.
MamaMaai
15 maart, 2016 at 11:59Haha, ja dat zie ik hier ook wel gebeuren ja 🙂
Vlijtig Liesje
15 maart, 2016 at 13:11Grappig hoe kinderen hiermee bezig kunnen zijn!
Birgit
15 maart, 2016 at 15:04Wat heerlijk geschreven! Gelukkig krijg ik het allemaal niet te horen. Mijn vriend is dan ook de enige die lang op het toilet zit, maar dan vooral om spelletjes op zijn telefoon te spelen.
MamaMaai
15 maart, 2016 at 20:00haha, gelukkig zijn er dus meer die dat doen 😉
Wendy
16 maart, 2016 at 16:08Ik denk dat alle kinderen wel een (hopelijk) fase hebben dat ze gefascineerd zijn door poep. Een paar weken geleden zat ik in een onbewaakt ogenblik even rustig alleen op het kleine kamertje. Hoor ik ineens vanachter de deur mijn lieve peuter roepen: Mama, heb je al poept?! En hij wilde dus ook even kijken naar het gebeuren… Daar gaat je privacy 😉
MamaMaai
17 maart, 2016 at 09:11Haha ja zeker, dat denk ik ook hoor 🙂 Bij de een duurt die fase wat langer dan bij de andere en bij sommige gaan ze nooit over 😉