Mama Maai geeft tips: beter slapen kleintje

Dit is misschien niet een artikel wat je van mij zou verwachten. Of misschien juist wel. Slapen is nogal in dingetje hier in huis. Obsessie misschien zelfs wel. Ik heb de afgelopen anderhalf jaar zo ontzettend geworsteld met het slapen van onze kleine man. Verschillende keren was ik hopeloos. Zat ik met mijn handen in het haar. Ik las verschillende boeken en ploos heel internet uit en behalve dat ik overspoeld werd met allerlei tips om je kleintje beter te laten slapen, merkte ik dat ik zeker niet de enige ben. Dat is naar voor alle andere die er net als ik af en toe helemaal doorheen zitten van het slaap gebrek maar het is fijn om te weten.

Slapen is een obsessie:

Slapen is niet alleen hier in huis een dingetje, het is belangrijk voor heel veel ouders. Ik kan me nog herinneren dat ik lang geleden met mijn kers verse meest prachtige allerliefste kleine meisje in het centrum wat ging drinken en een onbekende met haar kleine baby mij op de man af vroeg of mijn kind al doorsliep. Nee die van mij slaapt nog niet door. Paar weken oud was ze. Waarop deze moeder in geuren en kleuren en vol trots begint te vertellen dat haar kind al doorslaapt vanaf het begin. Waarom? vroeg ik me af. Is dat iets om trots op te zijn? Iets om andere moeders de ogen mee uit te steken? Mijn dochter slaapt niet door maar is toevallig wel het leukst kind op deze planeet. Het niet doorslapen was voor mij geen issue. Mijn dochtertje sliep na 8 maanden door, ongeveer gelijktijdig met het stoppen van de borstvoeding. Ze is vanaf dat moment een voorbeeldige slaper geweest.

Mijn zoontje doet dat anders. Is inmiddels 20 maanden en slaapt maar sporadisch door. Over het algemeen komt hij nog twee keer in zijn nacht. Meestal is dat ook onze nacht. Twee keer. Nog maar. Tot hij ruim een jaar was, kwam hij op een goede nacht elf keer. Een goede nacht!!! Ik heb het eens bijgehouden in een logboek toen ik het allemaal niet meer zag zitten en vast besloten was het te veranderen. Dat is voor een groot deel dus gelukt. Van op een goede nacht elf keer naar nu gemiddeld twee keer met af en toe een hele nacht slapen. Moeilijk punt is ook dat hij een absolute speen/fles weigeraar was/is. Lekker vol tanken en een betonnen bodempje leggen was, als ik het al had gewild, niet mogelijk.

Laten huilen ’s nachts?

Hoe deden we dat? De hele nacht laten huilen is verschillende keren door ons hoofd geschoten. Als we echt heel erg wanhopig waren. Laten huilen stonden we niet achter. Heel mijn lijf schreeuwde dat kleine hummeltje op te pakken en te troosten. Ik huilde zelf op die momenten het hardst van allemaal. Wat deden we dan wel?

Welke tips heb ik uit die enorme berg adviezen gehaald:

♥ Een strak bedtijd ritueel: Kleine man was de tweede en voor ons dochtertje was gaan slapen nooit een probleem. Hij ging dus mee in de chaos van de avond. Ergens in bad. Soms voor het eten. Dan weer naar beneden en lekker spelen. Tv aan, nog een filmpje kijken. Nog wat drinken en dan naar bed. Wij draaiden ons ritueel om. Eten, wat drinken, spelen, filmpje kijken, tandjes poetsen, in bad en dan naar bed. In het begin heel strak, ons schema hing op de koelkast zodat we maar geen stappen zouden overslaan. Welke ritueel je ook gebruikt, lang of kort, een ritueel is altijd goed. Het helpt je kindje bij het instellen van zijn interne klok.

♥ Elke dag dezelfde indeling: Saai? Misschien. Maar het werkt wel. Het is voorspelbaar en geeft houvast. Al is een dag met kleine kinderen natuurlijk nooit helemaal voorspelbaar.

♥ Geen fel, flikkerend licht of hard geluid (tv/ipad) voor het slapen. Het bed ritueel rustig houden. Dat was moeilijk met een oudere rondrennende peuter. Proberen het licht alvast te dimmen. 

♥ Elke avond op dezelfde tijd naar bed. Elke avond strikt 19.00 uur startten we met bad en daarna naar bed. Dat was in het begin stevig doorwerken ’s avonds. Uiteindelijk konden we af en toe het bad overslaan.

♥ Beter slapen overdag. Hij sliep overdag 2 of 3 keer een halfuurtje. Vaak beneden op mijn borst. Heerlijk vond ik het in het begin maar hoe ouder hij werd hoe meer ik mijn eigen vrije uurtje miste. Hij moest op zijn eigen kamertje in zijn eigen bedje gaan slapen. In het begin voedde ik hem in slaap en bleef ik boven. Zodra ik hem hoorde ging ik direct weer naar hem toe en legde ik hem aan zodat hij weer in slaap viel. Hoe beter hij ging slapen overdag, hoe beter hij ging slapen ’s nachts. In tegenstelling tot wat men soms denkt dat hoe moeier je kinderen overdag laat worden, hoe beter ze zullen slapen. En oververmoeid kind slaapt juist slechter. Dat zelfde geldt voor laat naar bed gaan. Dat was een moeilijk punt met alle sociale afspraken. Die zei ik af, slapen en uitrusten was mijn grootste prioriteit en ik hoopte dat mijn omgeving dat zou begrijpen.

♥ In bed leggen als hij moe is: Voor ik aan beter slapen werkte, legde ik hem altijd het liefst in bed als zus ook haar middag slaapje deed. Lekker fijn twee tegelijk slapende kindjes. Helaas was hij al over zijn slaap heen en sliep maar kort terwijl hij de uren daarvoor vaak humeurig en huilerig was. Vanaf dat moment legde ik hem in bed als hij tekenen van moeheid aangaf. Dat betekende dat ik met twee jonge kindjes een lange periode alleen maar bezig was met slaapjes. Mijn sociale leven had daar erg onder te lijden maar voor het slaapgedrag van mijn kleine mannetje deed het veel goed.

♥ Zelf in slaap laten vallen. Tot dan toe was hij gewend aan de borst in slaap te vallen. Ik deed alles, als hij maar sliep. Maar ergens moet je een keer een stap nemen om te veranderen. Dat was een hele moeilijke en lange weg met veel tranen, maar resulteerde er in dat we samen met bovenstaande tips van op een goede dag elf keer, naar gemiddeld twee keer per nacht wakker worden gingen en dat hij sliep in zijn eigen bed. We moesten zijn slaapassociatie veranderen. Even drinken aan de borst was altijd een teken om in slaap te vallen. Dat leer je niet zomaar af. Dat kost heel veel tijd en geduld en kleine stapjes.

Welke methode we hebben gebruikt voor het zelf in slaap laten vallen?  Ik las van te voren het boek ‘lekker slapen zonder huilen’ van E. Pantley.

♥ Genoeg eten en drinken aanbieden overdag. Al ben ik er inmiddels van overtuigd dat honger of dorst niet het probleem van wakker worden is bij ons maar gewenning, vind ik het toch prettig het uit te sluiten.

♥ Je eigen weg kiezen en daar achter staan. Niks is zo vervelend als je een pad hebt gekozen en je van verschillende kanten kritiek of ongevraagde goed bedoelde adviezen krijgt. Ze maken je onzeker en zorgen dat je gaat twijfelen waardoor het lastig is om vol te houden. Welke weg je ook kiest, het heeft tijd nodig. Er zijn maar heel weinig kindjes die zomaar gaan doorslapen.

♥ Goed voor jezelf zorgen. Zorgen dat je rust krijgt. Vroeg naar bed. Lief zijn voor jezelf. Voor mij hielp het om een tijd met mezelf af te spreken. Ik probeerde het tot 4.00 uur en als het niet lukte ging ik over op de snelste manier om met z’n allen weer in slaap te vallen. Accepteren dat het zo is. Er tegen vechten gaf mij altijd een nog rottiger gevoel. Op de momenten dat ik het uit alle macht wilde veranderen en dat niet direct lukte voelde ik me nog beroerder.

Geen wondermiddeltjes:

Bovenstaande tips zijn de tips die we eigenlijk allemaal wel weten. Er zijn nou eenmaal geen wonder middeltjes. Soms moet je ze gewoon nog even horen. Tips die ook geen garantie geven op doorslapen. Daar ben ik zelf het grootste bewijs van. Ik ben ook het bewijs dat het uitvoeren en opschrijven van tips twee hele verschillende dingen zijn. Vermoeidheid is verschrikkelijk. Killing. Het maakt je een ander mens. En ’s nachts zijn we allemaal toch al niet op ons best, ik in ieder geval niet. Je kan je voor het slapen nog zoveel voornemen, voer dat maar eens uit als je om 2.00 weer eens naast je bed staat.

Als ik dit zo opschrijf weet ik weer dat ik wat consequenter moet zijn. Dat er echt weer wat moet veranderen. Met name in dat liever zijn voor mezelf. Dat meer rust nemen. Want gemiddeld twee keer per nacht wakker is voor ons al een hele vooruitgang, we zijn er nog niet. Toch hoop ik dat er moeders zijn die hier misschien wat aan hebben. Al is het er maar één. En al is het maar een heel klein beetje.

Heb jij nog tips? Tips die dit artikel zou kunnen aanvullen. Die ons misschien nog een stapje verder zou kunnen helpen?