Nog een weekje, dan mag de kleine meid voor het eerst gaan wennen op school. Ik riep tot nu toe heel stoer dat ik me over haar geen enkele zorgen maakte. Het is een kind wat zich overal sociaal tussen door manoeuvreert. Ze sluit zich binnen no time aan bij welke willekeurige groep kinderen dan ook. Ze doet gewoon mee, alsof haar neus bloedt en zo maakt ze vanzelf contact. Tot nu toe heeft ze waar we ook komen altijd binnen een paar minuten een ander kindje opgeduikeld. Zelfs in het winkel centrum krijgt ze dat voor elkaar. Het zal niet de laatste keer zijn dat we ineens met drie in plaats van twee kinderen voor ons lopen en er dus ergens een mama haar kind kwijt moet zijn (dat zal sowieso niet de laatste keer zijn nee).
Bij de twee keren dat we op school mochten komen rond kijken ging ze direct in de speelhoeken zitten en liep ze zonder pardon de kleuterklas in. Ze vindt eigenlijk alle kindjes leuk (tot nu toe) en praat makkelijk en tegen iedereen. Het is onze kleine charmeur. En eigenlijk denken we dat ze er ook heel erg aan toe is. Veel nieuwe dingen leren. Veel nieuwe kindjes. Leren dat er ook andere mensen zijn waar je naar moet luisteren. Maar vooral leren dat je de juf moet delen met 30 andere kinderen en dat je zelf niet meer de aller belangrijkste bent.
Maar ineens zag ik vannacht mijn kleine meisje alleen en verlaten op het schoolplein staan. Een poppetje wat geen aansluiting kan vinden op de eerste dag omdat ze nog niemand kent. Ineens zag ik haar in de kleedkamer voordat ze de gymzaal moet betreden. Dat ze het niet helemaal voor elkaar krijgt met aan en uitkleden allemaal. Ineens zag ik haar stoeien met haar lunchbeker of dat ze niet durft te zeggen dat ze naar de wc moet. Wat als ze ondersneeuwt bij de andere kindjes? Mijn meisje. Mijn kleine meisje. Ineens word ik toch een beetje bang. Ik ben er van overtuigd dat het goed gaat komen. Maar wat als ze het niet leuk vindt? Wat als ze straks het mikpunt van spot wordt met haar (prachtige) rode haartjes?
En ook zag ik kleine man. Woedend en niet mee naar huis te krijgen omdat we zus ergens achter laten.
Nog een paar dagen. Wat ongelofelijk spannend. Wat een enorme mijlpaal!
Meer stukjes die ik schreef over school:
11 Comments
Happy Lioness
14 augustus, 2014 at 08:59Zo herkenbaar. Ik had dezelfde angst. En de kleine man heeft even moeten wennen maar vond het vanaf het begin wel leuk. Het is mooi om je kind te zien groeien door school. Hij heeft nu vakantie, maar het liefst zou hij morgen naar school gaan.Het komt goed echt waar. En zorg er voor dat je de eerste dag een zakdoek bij je heb. Ik had het in ieder geval nodig.
anouk
14 augustus, 2014 at 09:11Natuurlijk is het spannend. Sterker nog al die vervelende dingen zullen misschien ook vast wel een keertje gebeuren maar afgewisseld met supervveel bijzonder leuke mooie momenten. Ze zeggen altijd wat je geeft krijg je terug dus reken maar vast op heel veel giebel grietjes over de vloer en heel veel gezellige jongetjes! ! Mooie tijd gewenst!
Nicole
14 augustus, 2014 at 11:05Oooh dat lijkt me zo spannend!
Jess
14 augustus, 2014 at 13:10Pfff, ik voel me je mee meis. Heftig! Maar als ik zo verhaaltjes les en foto’s zie, denk ik inderdaad dat het gewoon goed gaat komen met die prachtige dame. Die staat haar mannetje wel en komt over een paar maanden thuis met hordes vriendinnetjes. Maar goed, ik heb makkelijk praten nu want zover zijn we hier nog lang niet. Dikke knuffel! X
Multivroon
14 augustus, 2014 at 14:15Nou, retespannend. Wij in oktober.
mamawatdoejenou.nl
14 augustus, 2014 at 16:55Inderdaad heel spannend. En dubbel. En weer een stukje wat moet loslaten. Ze klinkt als een leuke dame die ongetwijfeld gaat genieten van dit avontuur. En moeders vast ook (ook al komt dat misschien ietsje later…)
Dinaz
14 augustus, 2014 at 18:06Het gaat helemaal goed komen met die mooie rode dame van jou! Mijn meissie was helmaal geen grote kletskont, keek veilig de kat uit de boom. Maar vond meteen haar plekje. Nu gaat ze dinsdag als brugpieper naar de grote school….oef….dat is ook best spannend.
Uiteindelijk vinden wij mama’s het nog het meest spannendst…hihi. Sterkte maandag!! Komt goed xxx
Uiteindelijk vinden wij,mama’s
Irene
14 augustus, 2014 at 23:00Ohhh zo herkenbaar!! Mijn meisje gaat over twee weken naar school. De twee ochtenden wennen voor de vakantie gingen super en zij kan niet wachten tot de vakantie voorbij is. Maar mama heeft nu al de zenuwen…
MamaMaai
15 augustus, 2014 at 10:30Erg he, jij ook succes dan
Romi - Babyaccessoires.eu
14 augustus, 2014 at 20:47Lijkt me moeilijk hoor, je kind moeten ‘achter laten’ op school.. maar als ze zich normaal overal zo goed bij aansluit, komt dat vast goed 🙂
merula
15 augustus, 2014 at 17:58zeker een mijlpaal! Er gaat zoveel veranderen voor haar maar ook voor jou. Komt vast helemaal goed!