Muzikale magie

Een leven zonder muziek? Ik kan het me echt niet voorstelen. Nou ben ik geen kenner. Vraag me verder niks over jaargangen, titels, songteksten, maar muziek hoort er voor mij echt bij. Ik denk eigenlijk dat mijn vader daar net zo over denkt. Toch, als ik terug denk aan mijn muzikale jeugd, kan ik me van mijn vader alleen maar herinneren dat de muziek juist altijd uit moest. Of zachter. Nou moet ik toegeven dat als ik fan ben van een bepaalde melodie ik deze achter elkaar door kan draaien tot de cd minstens grijs is. Alleen houd ik tegenwoordig, als ik me eens keihard laat gaan, toch nog rekening met de buren. Dat had ik toen ook al, dat laatste niet trouwens. En liefst luisterde ik in die lastige emotionele periode muziek die uitermate geschikt was voor mijn stemming. Hard en somber. Ik kan me verliezen in muziek. Muziek is emotie. En ik vind het belangrijk dat mijn kinderen dat meekrijgen. Door zelf muziek te maken (of ‘muziek’ kan ik het rammen op de piano nog niet precies noemen) en door veel naar muziek te luisteren. En dat vinden ze ook geen probleem want muziek luisteren gaat over het algemeen hier in huis gepaard met keihard dansen.

En daar snap ik ineens mijn vader. Want hoe fijn muziek ook is, het maakt me knettergek als ik er naar moet luisteren naast de oorverdovende decibellen en altijd maar lichamelijke activiteiten van mijn kroost. Liefst hoor ik dan niks. Absolute stilte. De beste muziek die er is.

Gek op muziek

Mijn peuter en kleuter zijn ook gek op muziek. Ontwikkelen zelfs al een eigen smaak. Maar hebben allebei dezelfde repeterende afwijking als hun moeder (of hoort dat nu gewoon nog bij het peuter-kleuter brein?). Ze zijn fijn van iets of iemand en dan direct intens. Peuter kijkt het liefst drie keer per dag, elke dag de kinderen voor kinderen DVD. Kleuter houdt zich vooral bezig met Elsa zaken, ja, ‘Let it gooo’. Ik moet toegeven, ze hebben smaak.

Debuut Liedjestovenaar

Maar wat een verademing als er dan weer eens een nieuwe cd op de mat valt. Ik mocht het debuut album van De liedjestovenaar ontvangen. In elk liedje wordt een ander instrument bespeeld en er komen verschillende muziekstijlen voorbij. Dat bevalt mij zeker. Het is weer eens wat anders dan de gangbare kindermuziek. Kinderen kennis laten maken met zoveel mogelijk verschillende muziek vind ik persoonlijk een goede zaak. En een beetje gek natuurlijk.

Ik draaide hem op een rustig moment met peuter om eerst zelf even te kunnen luisteren. Een volgend moment met peuter en kleuter moest de ‘poep’ cd weer op. Maak een cd met poep en je bent gegarandeerd door onze commissie. Dat is overigens dus een erg leuke tekst. Die kan mama inmiddels zo knettergoed nadoen dat ik ze hier heb schuddebuiken van het lachen. Terwijl andere nummers juist weer zo lief zijn.

Mag ik jou kussen op je wang, ik vind jou lief en ik ben helemaal niet bang. (Tekst van de cd)

Ik moet toegeven dat ik deze cd aangenaam aanwezig vindt tijdens de speelactiviteiten van de kinderen. Niet zo schreeuwend. Al kunnen we hem uiteraard wel schreeuwend maken. Leer mij mijn kinderen kennen. Die weten de volume knoppen hier wel te vinden. En gebruiken hem ook. Als ze echt luisteren, wordt er uitgebreid gedanst en meegezongen. Als ze druk zijn met spelen… betrap ik mezelf op het kennen van alle teksten uit mijn hoofd.

Ik zou de wereld wensen, dat ook de grote mensen, samen zouden schommelen! Bij de baas op kantoor, in de kerk bij de pastoor, bij de halte van de bus, Ja Schommel samen lekker knus! (Tekst van de cd)

Dat zou ik ook wensen.

Tussen man en mij: Wat ben je aan het doen? Ik schrijf een review over de liedjestovenaar. Oh wat leuk, dat is toch met dat poep liedje…. Nou dat dus.

Oke, deze muziek cd is hier weer een hit. Een nieuwe favoriet op repeat. Mocht je willen, je kan hier wat luisteren en de cd bestellen. Wat mij betreft een aanrader maar dat mag duidelijk zijn. De liedjestovenaar maakt ook muzikale voorstellingen voor en met de kinderen. Lijkt mij zo leuk om een keer naar toe te gaan…