Al dagen ben ik bezig de foto’s van de zwangerschap en new born shoot uit te zoeken. Elke vrije seconde met Siem op mijn buik geknoopt, een momentje waarin de kleine man zich zelf vermaakt… Steeds maar weer opnieuw bekijken en wissen welken het niet gaan worden. Wissen uit een speciale map. Wie mij een beetje kent weet dat ik nooit dat soort waardevolle foto’s definitief zou weggooien. Maar jeetje man, wat is dat ongelofelijk moeilijk. Al meerdere malen beloofde ik de fotograaf nu echt een keuzen te maken en mijn selectie door te sturen maar ik kom er gewoon niet uit. Bij elke foto zwijmel ik weer een beetje weg. Wat was die buik speciaal en wat hebben we toch een plaatje van een mannetje gemaakt. En daarnaast, wat is dat prachtig vast gelegd. Ik ben zo blij dat we de keus gemaakt hebben de laatste zwangerschap te vereeuwigen. Ik zou mijn muren wel willen behangen met foto’s denk ik.
Ondertussen probeer ik me te bedenken wat ik met de selectie foto’s ga doen. Van beide shoots wordt er eentje vergroot. Die krijgen een ere plekje op onze fotowall. Dat moeten natuurlijk de mooiste zijn maar HELP, welke zijn dat dan?
Het is nog niet zo dat ik mijn buik mis. Helemaal niet eigenlijk. Wie weet komt dat nog wel. Maar ergens word ik er toch verdrietig van dat ik dat nooit meer ga mee maken. Het zelfde geldt voor mijn baby. Elke keer als ik naar hem kijk probeer ik het beeld in mijn geheugen vast te zetten. Ik vind het zo ontzettend bijzonder zo’n klein, warm, nog hulpeloos wezentje. Elk moment probeer ik op te snuiven. Elke foto is goud waard. We proberen regelmatig te filmen.
Eigenlijk zou ik willen dat hij zo bleef. Maar stiekem weet ik ook dat het alleen maar leuker wordt. Straks gaat hij lachen, brabbelen…. Ik weet dat elke dag dat ze ouder worden, ik nog meer van ze ga houden.
Maar voor nu intens genieten van wat ik heb. Drie kleine stukjes van mijn hart die buiten mij, naast mij, in mij en los van mij leven.
Die zo mooi zijn vast gelegd. Dank je wel Lieve Mariska van Het Fotohuisje, we zijn er zo super blij mee! Echt een hele fijne, mooie herinnering voor later. De mooiste houden we trouwens lekker voor ons zelf. We zijn er bijna uit welke het gaan worden. De laatste definitieve keuze is natuurlijk wel de moeilijkste…
Laat een reactie achter