Oh mensen, wat waren we hier ontzettend aan toe. Eindelijk vakantie. Welgeteld zes weken, wat vreselijk vervelend. Direct even paar dagen uitwaaien op Terschelling. Te starten met een heerlijk warm weertje op de boot. Alles stress direct maar laten wegwaaien. Dit is nou vakantie vieren. En voor wie het wil weten, hier sta ik dan. Buikje van wel 13 weken, Jiiiihhaaaa.
En omdat we laat waren met boeken, ivm met kotseritis, was er niet bijster veel meer te krijgen en kwamen we terecht in de stay okay. Ernstig, dachten we. Zie je het voor je, twee stapelbedden op een kamertje en that’s it. Gezellig met twee kleintjes. Maar het viel ons alles mee. Eigen toilet, eigen douche, biologisch ontbijtje elke ochtend en de kids sliepen gewoon na een dagje zeelucht. Prima eigenlijk.
Op de boot. Mijn beauty in de wind. Nog even volhouden liefie, we zijn er bijna.
En dan zijn we er eindelijk. Hallo Terschelling! Tassen droppen, lunchen en naar het strand. Wees voorbereid op een shit load aan strand foto’s. Daar bevinden we ons namelijk het liefst. In en rondom het water. Hier op West Terschelling. Heerlijk opgewarmd ondiep water. Rennen, vliegen, spelen, spetteren, genieten to the max en heeeel veel foto’s maken.
Kleine man kan prima samen spelen maar trekt zich ook graag terug. Onze loner. Zou hier waarschijnlijk uren blijven zitten als zijn lipjes niet helemaal blauw gekleurd waren en hij alleen nog maar kon bibberen van de kou. Ik kan hier uren naar zitten kijken. Mijn kleine lieve ventje.
Hartje hartje hartje…..
Deze blije smurf was zo blij haar grote vriend op Terschelling te zien. Zomaar een paar dagen heel veel tijd samen doorbrengen. Het leek af een toe wel een getrouwd stel.
HARTJE HARTJE HARTJE….
Zon, zeelucht en eindeloos spelen is vermoeiend. In het water met deze wind koel je nog snel af en de zon is verraderlijk. Deze Beach boy valt uitgeput en bibberend van de kou in slaap in de armen van mama, dat gebeurd zelden. Laat mij maar even zitten en kroelen.
De volgende ochtend een end fietsen. Oh man, ik ben zo traag als dikke blubber. Mijn conditie is waardeloos en mijn energie beneden nul. Weken doe ik al niet meer dan lusteloos en apathisch op de bank hangen dus dit is een welkome afwisseling. Het was fijn weer even de spieren te voelen. En mijn kont, AUW. Dat kilometers fietsen ben ik al niet meer gewend. Oeps.
Ja, lekker makkelijk voor hem. Gewoon zitten en rond kijken. Zij vonden het allemaal wel best gelukkig.
Kiekje Terschelling.
En tot slot, eind van de ochtend nog weer even uitwaaien op het strand. Het begint zowaar te druppen. Het wordt zelfs fris (koud in mijn termen). Lunchen bij ‘de Walvis’, mocht je Terschelling gaan bezoeken, zet op je lijstje, echt een hele dikke aanrader en dan kleine man even in zijn bedje mikken. Mag papa doen. Kleine meid en ik warmere kleren aan en wandelen. Beentjes trainen, het gaat steeds beter. We eindigen als het echt gaat regen bij ‘Loods’. Net zo’n aanrader. Kindvriendelijk en heerlijk relaxte sfeer.
Nog een kiekje Terschelling. Fijn toch?
Lees hier dag 3, 4 & 5, Jeeeejjj. Oh Terschelling I love you! En ons Terschelling avontuur een jaar later
Geef een antwoord