Ik word er bijna goed in. Traktaties maken. Ik nam me zelf een paar jaar geleden voor dat ik geen zin meer had me dagen uit te sloven voor een mooie traktatie die bovendien de helft van de klas niet lust maar het gewoon simpel te houden. Het moet of de avond van te voren klaar gemaakt kunnen worden, of ’s ochtend niet meer dan een uurtje extra tijd in beslag nemen. Ze krijgen hier de keus tussen of fruit eventueel met poffertjes, of popcorn. Fenne ging voor een paardentraktatie met popcorn en volgens mij zijn er weinig kinderen die dat niet lusten. Maar, we zorgen natuurlijk wel dat het er elke verjaardag weer lekker feestelijk uitziet en dat is eigenlijk helemaal niet zo moeilijk.
Trakteren mag wel wat minder
Ik heb echt wel een mening over trakteren op school, wat mij betreft mag het allemaal wel wat minder. Het gaat denk ik om het feestje. De jarig staat een dagje in the picture en trakteert op een kleinigheidje. Maar dat is allang niet meer. Het trakteren is een ding. Een enorm ding bij ouders vooral en het lijkt wel nooit genoeg te kunnen zijn. Als ik soms hoor wat ouders ook aan trakteren kwijt zijn…. Ik zie regelmatig de kinderen thuis komen met en een zakje chips, en een zakje snoepjes en dan ook nog zo’n goedkoop plastic speelgoed rotzooi ding wat diezelfde dag nog stuk is en bovendien, deze muggenziftende mama vind dat echt not done voor het milieu. En echt enorm overdreven ook als je het mij vraagt. Ik zal het misschien niet snappen.
Traktatiebeleid van school
Ze proberen het wel hier hoor. Of er snoep bij hun traktaties mag. Want dat mag van de juf hoor mam. Ja dat geloof ik. Helaas heeft de school bij ons een beleid waarbij ze ouders vragen om het een beetje gezonder te doen maar ouders die zich daar niks van aantrekken niet weigeren. Ik heb het daar wel eens met de directeur over gehad en die vertelde daar niks tegen te kunnen doen. Onzin natuurlijk. Ik weet van zat scholen waar de kinderen geweigerd worden aan de deur als de ouders zich niet aan de door school opgestelde regels houden. Is hard, natuurlijk, maar het werkt wel. Er zullen weinig ouders zijn die hun poppendopjes dat willen aandoen.
Ik ben niet perse van helemaal gezond trakteren. Maar gewoon wat minder. Geen zakken vol snoep, een zakje chips en speelgoed. Kies een ding. Wat maakt het die kinderen uit, die zijn allang blij dat ze wat krijgen. Of misschien niet, maar kunnen we ze dat kwalijk nemen? Daar zitten we zelf achter denk ik?
Paardentraktatie met popcorn
Fenne was er snel uit, het moest iets met paarden worden. Natuurlijk. Dus na haar paardentaart kwam er ook een paardentraktatie. Wat er in zit was eigenlijk niet belangrijk maar popcorn was helemaal goed. Normaal gesproken haal ik altijd bakjes die ik inpak met folie en een vrolijk strikje maar het is ook wel leuk af en toe wat te variëren. Dit jaar werden het soort knapzakken van een servetje met een strikje en plakte ik daarop een paardenplaatje. Direct ook weer wat minder plastic (jup daar was het weer 😉 ).
En voor de juffen werd het weer druiven. Dat is net zo’n dingetje wat is blijven hangen. Elke keer hetzelfde maar ik weet toevallig dat niet elke juf zit te wachten op chocola en dat snap ik. Zo veel kinderen die elke keer weer langs komen met wat lekkers…
Echt weer te simpel maar ik had weer zo’n blij kind. Fenne bleef maar roepen hoe schattig ze haar traktatie vond. En ik ben het ook wel met haar eens. Lekker vrolijk weer. Helemaal in Fennestijl. En met paard dus geslaagd.
Dit waren de vorige traktaties:
Wil je Mamamaai blijven volgen? Dat kan via de facebookpagina, via instagram of op pinterest. Leuk!
Geef een antwoord