Een paar weken geleden alweer kreeg ik van Sheila de ‘liebster award.’ Super leuk natuurlijk als iemand op zo’n manier waardering laat blijken voor wat je doet en daaraan vast bedacht ze een aantal vragen en vroeg of ik zin had die te beantwoorden. Ik besloot er meerdere stukjes aan te wijden omdat a. de vragen nog al pittig zijn en ik niet zomaar even een lullig antwoord kan neer typen, ofwel, kan natuurlijk wel maar ik vind uitgebreid gewoon leuker. Dus hou je vast en b. het een eindeloos lang verhaal zou worden. De eerste vraag dus, wat is het meest avontuurlijke wat je hebt gedaan?
Wat is het meest avontuurlijkste wat je hebt gedaan?
Na mijn HBO bedacht ik dat het een uitstekend plan zou zijn om eens een jaartje te gaan reizen. Australië en Nieuw Zeeland kwamen direct op de favolist te staan en ik zocht zelfs al uit hoe en wat met visa’s en financiën. Poeh zeg, das best ingewikkeld voor een naïef verlegen onzeker 15 jarig Maaimeisje. Dat zou natuurlijk ontzettend gaaf zijn al dat avontuur en oh zo spannend, maar misschien net iets TE spannend in mijn upje.
Die andere wereld bleef knagen
Door allerlei excuses besloot ik het niet te doen op dat moment maar het bleef knagen. Die andere wereld. Ik leerde Merijn kennen en na korte tijd besloten we toch voor die droom te gaan alleen werd het niet Australië en Nieuw Zeeland maar Afrika. We boekten een enorme reis, twee en een halve maand van Kaapstad naar Nairobi met een overlandtruck.
Ohmegad, echt ik kan gewoon niet kiezen. Die reis was zo gaaf en we hebben zoveel dingen gedaan die vooral achteraf gezien best bizar waren. Zou je me ter plekken vragen zou ik direct keihard roepen dat raften op de Zambezi met stip op 1 stond, wauw dat was zo spannend en tof en eng tegelijk.
Raften op de Zambezi in Zimbabwe
Direct na afloop bleek dat Merijn wel kon spreken van een bijna dood ervaring. Eerst al kregen we te horen dat we pas in de derde pas gingen beginnen want het water was te gevaarlijk. Al vrij snel raakte de twee begeleidende kano’s die ons zouden moeten redden als er wat zou gebeuren in nood, huh?! Nope, ging geen lampje branden en dat was maar goed ook. Ik slikte zonder nadenken ook dat er vegetarische babykrokodillen zwommen en uiteraard kapseisde de boot vrij snel op de ‘drie zusters’ en de ‘ugli mother’, de eerste maar ook direct heftigste versnelling van de zeven die we zouden tegen komen. Jeetje wat was ik naïef en wat zou ik nog graag een stukje van dat in me hebben.
Wel eens gedaan, door een kolkende rivier zwemmen? Ik kan uit ervaring zeggen dat ik prettigere dingen kan bedenken. Weinig tijd om lucht te happen voor de volgende golf weer over je snoet spoelt. Paniek om je heen. Instructeurs die beginnen te schreeuwen. Mensen die van de boot weg drijven…
Paniek, doodeng
Niemand van de inzittende behalve moi kon de touwen van de boot blijven vast houden. Sommige waren compleet in paniek en niet meer verstandelijk bereikbaar in het kolkende water. Merijn, bleek later, kreeg een grote vent boven op zich waardoor hij de diepte in werd geduwd en alle spoortjes energie die hij in zich had opgebruikte. Een aantal van ons wisten gewoon de boot niet meer te bereiken en gingen op hun rug de rivier af. Dood eng. Dat was pas de eerste vijf minuutjes van onze lange, spannende tocht.
Maar dat besef je pas later dus. Zoveel adrenaline door mijn aderen, ik wil dit elke dag jongens, wat was dat gaaf. Nu moeder van drie, ben ik een bange poeperd. Na onze reis zagen we verschillende documentaires. Natuurlijk zijn die ‘baby’ krokodillen niet vegetarisch Maai, hoe dan? Nog nooit iemand verdronken? Hoe in hemelsnaam heb ik dat kunnen geloven. Alleen de afdaling naar de boten toe was al levensgevaarlijk. Wil je dit soort dingen doen, verdiep je dan vooral niet van te voren 😉 Hoe ongelofelijk vet dit ook was, ik denk niet dat ook nog eens op zo’n boot zou gaan zitten, misschien op een iets minder dramatisch rivier.
Oh wat moet ik snel die Afrika serie afmaken, hier deel 1 alvast. Uiteindelijk was het een reis vol bizarre ervaringen en een naïef meisje en haar minder naïeve vriendje die al die tijd wijselijk zijn mond hield. Zo zo gaaf. Zo zo zo ontzettend gaaf. Een van de dingen waarvoor ik zo dankbaar ben dat we dat hebben kunnen doen voor we een gezin werden. En zelfs een van de dingen die we heel zeker nog eens over gaan doen met z’n vijfjes. De reis bedoel ik, niet de boot…
Heb je dit toevallig ook gedaan? Raften op de Zambezi? Wat is jouw ervaring? Ik ben echt heel benieuwd wat jouw antwoord zou zijn op ‘Wat is het meest avontuurlijke wat je hebt gedaan’ . Dank je wel Sheila, voor deze vraag, de rest volgt 🙂
Mocht je andere leuke vragen hebben, tik ze neer in de comments. Ik merk dat ik het heel leuk vind op deze manier een kijkje in mij als persoon te geven. Dus, ask me anything 😉 Alles wat je wil weten.
Geef een antwoord