Schminken op het feestje van mijn nichtje

Zo’n twintig! jaar geleden volgde ik ooit met mijn vriendinnen een grimeer basis en gevorderde cursus waarvan het meeste wat ik toen tot me nam ergens verborgen ligt in mijn grijze massa en weinig zin heeft te komen boven drijven. Heel erg jammer.

Maar als je een meisje op de wereld zet, wellicht ook jongens maar niet die van mij, komt er een leeftijd dat ze graag geschminkt willen worden als de mogelijkheid zich aandient. En dat was het moment dat ik me doodergerde aan de rotzooi die in de speelgoedwinkels wordt verkocht. Ik schafte een professionele set aan. Je betaalt er wat voor maar je kan er eeuwen mee doen en je hebt zoveel mooier resultaat.Afgelopen weekend had ik de eer zeven meiden te schminken waaronder mijn twee nichtjes en mijn eigen dochter. Oef, de afgelopen jaren voorzag ik Fenne en sommige van haar vriendinnetjes met regelmaat van een laag verf maar zo even wildvreemde kinderen te midden van de verjaardag chaos mooi maken, ik kreeg er wel even zweet handjes van. Grappig hoe dat werkt, vroeger draaide ik mijn handen er niet voor om midden op de markt een mierennest aan kindjes te bewerken en nu lag ik er zowaar wakker van. Geef zeven meiden de keus wat ze willen worden. Prinses Elsa natuurlijk. De grap is, Elsa heeft helemaal geen versierd gezicht dus dat is een beetje saai. Met een beetje blauw, wat glitters, zilver, roze en diamantjes boekte ik toch blije snoetjes. Uiteindelijk had ik vijf Elsa’s, een prinses Sofia, paars, dat zie je toch? En een roze bloemen prinses, mijn eigen lieve Fenne, die het zielig voor mij vond dat ik dan weer een Elsa moest maken.

En nu heb ik echt weer de smaak te pakken. Ik moet en zal mijn skills weer een beetje uitbreiden want dit is zo leuk om te doen. Dat stralende gelukkige snoetje van mijn jarige oudste nichtje… duizend hartjes. Snoepje toch?