Ik twijfelde enorm of ik nog ooit een stukje over borstvoeding zou gaan tikken. Waarom? Omdat ik met mijn borstvoeding verleden afwijk van wat de norm is. Verleden, verleden, het jongste ventje werd net pas drie en mocht sinds een paar maandjes pas niet meer drinken. Serieus, zo lang borstvoeding?Jep, bijna drie jaar vol. Ik kan me nog herinneren hoe stellig ik riep dat ik vond dat borstvoeding aan een kind wat al kon praten en lopen een beetje te ver ging. Ik zal de eerste zijn die toegeeft dat ik zo mijn rijtje vooroordelen paraat had voordat ik aan kinderen begon. Mensen eigen he, al dat commentaar. Ik had ooit een moeder op de afdeling die haar vierjarige kleuter nog liet drinken. Ieeeuw. Dat zijn van die types he? Blijkbaar was ik nooit zo openminded als ik dacht.
Inmiddels heb ik mijn mening over het voeden van je kindje, hoe je het ook doet, grof bijgeschaafd. Net als mijn mening over van alles rondom het opvoeden van kinderen. Het loopt nou eenmaal anders dan je kan bedenken als je nog zelf geen mama bent en het loopt dikwijls ook heel anders als je zelf wel al mama bent. Wat uiteraard prima is maar het zegt wel wat over de maatschappij. Wat je niet vaak ziet is nou eenmaal een beetje (boel) raar. Vandaar ook die fanatieke normalize breastfeeding hashtek mama’s he 😉
Stel je voor dat hier elke peuter tot zijn ik noem maar wat derde aan de borst gevoed werd in het openbaar, vonden we dat vast en zeker ook heel normaal. Als iedereen hier tot zijn tiende nog bij mama kwam lurken zeker weten ook. Kwestie van wennen. Dat wat als normaal gezien wordt. Ooit snapte ik de hype uggs onder een rokje ook niet, ik noem maar wat, wie kijkt daar nu nog van op. Tegenwoordig kan dat gewoon.
Mijn ventje kreeg dus bijna drie jaar rond mijn melk. Halleluja, fantastisch geweldig stront vervelend fijn. Borstvoeding geven zo lang is alles. Elke emotie kwam wel langs. Geloof het of niet, ook borstvoeding geven heeft zo zijn fases, sprongetjes, struggles. Hoe vaak ik de zoon met zijn hang naar mijn borsten niet uit het raam heb willen wippen.
Ik was zeker van team borstvoeding en wist ook wel dat ik wilde proberen het eerste jaar rond te maken, zoals ik ook deed bij de eerste zoon. Bij de dochter is dat overigens nooit gelukt. Maar het is niet zo dat ik van te voren bedacht dat ik langvoeder wilde worden. Langvoeder, voedster, alsof we het over een stuk vee hebben niet? Hoe trots ik uiteindelijk ook ben, tis niet bepaald een ere titel die je om je nekt hangt deze dagen.
Maar uiteindelijk, het liep zoals het liep en uiteindelijk stopte ik dus pas toen meneer de drie bijna aantikte. Het was niet altijd slingers en confetti maar het was fijn. Ik heb gedaan wat ik dacht dat goed voor ons was.
Meer lezen:
Laat een reactie achter