Elke keer als wij naar oma rijden komen we langs de ecologisch duurzame wijk Nobelhorst in Almere. Daar stond ooit alleen een groot rood huis met wit hek. En een pannenkoekenhuis met een houten speeltuin. Smullen en spelen dus. En elke keer zeiden we tegen elkaar dat we eens moesten gaan kijken hoe dat daar nou was. Inmiddels begint er een mini dorpje te ontstaan maar als je toevallig de goede kant op kijkt, lijkt het nog in de middle of nowhere te liggen. Heel rustgevend 😉
Pannenkoekenhuis Smullen en spelen
Via Facebook kwam ik op hun pagina terecht. Konden we mooi eens binnen gluren. Want hoe graag ik ook gewoon eens live zou gaan kijken, ik voel me nog steeds niet heel erg geroepen met drie kleine kinderen een willekeurig restaurant binnen te lopen. Zelfs niet als dat een pannenkoekenhuis is. Slechte herinneringen over pannenkoekenhuizen met speeltuin waar de kinderen niks alleen konden en een baby die in zijn stoeltje ging staan, de boel op de grond kwakte en alle blikken uit het restaurant naar ons toetrokken. Baby’s van anderen mensen doen dat niet. En alle anderen kinderen blijven netjes op hun stoel zitten en praten met gedempte toon. Ik zie de ogen nog rollen.
Als je ergens gewoon tussen de beesten en in de modder kan lopen voor je aan tafel schuift, zal het met de quasi kakkers en ogenrollende lui wel meevallen.
Maar ze plantte bij Smullen en spelen van de week twee schapen en vraag me niet waarom ik dat denk, dit moest gewoon een lokatie voor ons zijn. Ik bedoel, als je ergens gewoon tussen de beesten en in de modder kan lopen voor je aan tafel schuift, zal het met de quasi kakkers en ogenrollende lui wel meevallen. En met de spelende, rondrennende, ‘smoetzie’ kinderen juist niet. En zo niet, dan toch.
Binnen stoven ze direct op de speelhoek af en waren zelfs te druk om na te denken over wat voor pannenkoek het ging worden. Hun keuze ging tussen een Do it yourself of snoep pannenkoek, ik snap het dilemma.
Uitdagende houten speeltuin
Na de pannenkoek besloten we nog een drankje mee te nemen naar het terras zodat de speeltuin nog even flink getest kon worden. Ohjoj, zeker niet dat ik ze hier uit het oog zou verliezen, gelukkig is het kroost wat jaartjes ouder dan in mijn slechte herinnering. De bijna vierjarige klom binnen no time naar boven via een net in de hoogst beschikbaar toren en ik zag hem in gedachten al te pletter vallen vanuit de hoogte. De vijf jarige zag het even niet zitten maar kon zich niet door de jongere broer op haar kop laten zitten. Dus mijn tomboy klom net zo snel naar boven. Dingen blijken snel te wennen, na 30 x naar boven en via enge boomstammetjes weer naar benden keek ik al de andere kant op. Over sommige dingen moet je gewoon niet nadenken. Loslaten he.
Uiteindelijk was het gewoon echt een tof klim en klauter apparaat. Als we Siem niet hadden om achterna te rennen, kon ik me zo voorstellen dat we saampjes met de benen omhoog, een schuin oog op de kids en een hete mok thee in de zon waren gaan zitten. Voor de absolute mini’s was ook nog een soort baby glijbaantje beschikbaar. Maar daar trok zelfs kleine Siem zijn neus voor op.
Schapen aaien
Nog even schapen aaien jongens. Oh, laat mij volgende keer niet zo stront eigenwijs en ijdel zijn. Tip: Trek fatsoenlijk schoeisel aan. Mijn kroost laat zich niet tegenhouden door een beetje water, zand en modder, wellicht dat van jullie ook niet, maar wil wel graag een steunende arm bij het klimmen via de touwbruggen. De schapen bevinden zich in een soort natuurspeeltuin met touwbruggen over water, redelijk wat (veel) modder en schapenkeutels, natuurlijk, en naast een archeologische zandbak. Wij hebben nog niet ons best gedaan echt fanatiek te graven maar je schijnt er dingen te kunnen vinden. En je wordt er vies. En dat is lekker.
Heerlijke zondagmiddag
We troffen het met het zonnetje, we hadden een heerlijk zondag middag. We waren echt nog lang niet uitgespeeld maar Siem weigerde ter plekken te gaan slapen en was daar wel echt aan toe. Lucky us dat we op een steenworp afstand wonen en er lekker weer aan komt. De pannenkoeken waren lekker, niet geheel onbelangrijk. Merijn zei zelfs nog nooit eerder zo’n lekker pannenkoek te hebben gehad (ik zal me maar niet aangesproken voelen). Naast pannenkoeken zijn er ook gewoon broodjes te krijgen. Ze houden zonder vooraf melden rekening met allergieën, hebben soya latte (dikke plus), vriendelijk personeel, veel ruimte en in alles rekening gehouden met de kleintjes. Zelfs de zeepdispensers op de toilet hangen op kinderhoogte 😉
Andere leuke uitjes in Flevoland:
Zijn jullie er toevallig wel eens geweest? Zou het wat voor jullie zijn? En waar gaan jullie graag met de kinderen uit eten?
Laat een reactie achter