Ligt het aan mij of lijken de jonge gezinnen weer steeds groter te worden? Met drie kindjes in de sleurhut ben je bij ons op het schoolplein in ieder geval geen uitzondering meer. Steeds meer zie ik om me heen gebeuren dat er zelfs een vierde bij komt of al is. Of is dat net zoiets als dat je overal dikke buiken ziet als je zelf zwanger bent?
Ik blijf me er over verbazen hoe vaak mij de vraag gesteld wordt. Mensen bemoeien zich nogal heel graag met alles en al helemaal met het aantal kinderen dat je op de wereld zet. Hoe je dat doet, wanneer je dat doet, en vooral waarom je dat wel of niet zou moeten doen. Eén kind is natuurlijk hartstikke treurig. Zou je er niet beter een broertje of zusje bijmaken? En daar ga je toch geen vier jaar mee wachten he? Je hebt twee knullen, nog een meid erbij? Alsof je kan kiezen… Je zal het wel missen he dat je geen meisje hebt? Gezinsplanning gaat blijkbaar de hele wereld aan.
Wat dacht je van vier kinderen?
Nu ben je wel klaar toch? Dat is de vraag die ik al hoor vanaf dat ik nog pijnlijk op mijn hechtingen mijn naweeën zat weg te puffen na de bevalling van de tweede en kon ik slechts beantwoorden met een niet zeer gemeende glimlach. Mag ik even bijkomen misschien? Het wordt me nog steeds met grote regelmaat naar de kop geslingerd, en inmiddels heb ik er drie. Sterker, nu de jongste zoon zelf de wereld in stapt, worden er steeds vaker grappen gemaakt over die vierde. Ik had niet verwacht dat iemand die vraag zou stellen, vier kindjes, zo vanzelfsprekend is dat tegenwoordig toch niet. Wat zijn we met zijn allen nieuwsgierig he? Iedereen vindt er wat van. Dat mag natuurlijk maar niet alles wat je vindt, moet hardop uitgesproken worden.
Lees ook: Is het drukker met drie in plaats van twee?
Die vierde dus. Want vier is namelijk het nieuwe drie. Ik heb er drie, zal ik nog een baby? Eerlijk is eerlijk, ik zag me zelf altijd wel zitten met een hele schare prachtig kroost aan de keukentafel. Ik moet toegeven dat ik het een heel moeilijk idee vind dat er nooit meer een geheimpje in mijn buik zal zitten, nooit meer zo’n kakelvers nieuw leventje van mezelf in mijn armen, überhaupt niet nog zo’n leuk exemplaar erbij das toch wel jammer. Maar aan de andere kant zie ik ook best wel wat aspecten die mij tegenhouden.
Is vier kinderen het nieuwe drie?
Op mijn Facebookpagina deel ik meer struggles en avonturen uit ons gezin, Volg je mee?
Geef een antwoord