Waarom je wel voor een derde kind moet gaan

Moet? Moet? Helemaal niks moet natuurlijk. Dat is het mooie, iedereen kan en mag natuurlijk helemaal zelf beslissen wat voor gezinssamenstelling prettig voelt en dan is het afwachten of dat ook is wat het gaat worden. Wat betreft kinderen krijgen kan het zo enorm scheef en oneerlijk verdeeld worden, daar ben ik me heel erg van bewust. Het zal aan mij liggen, maar in mijn omgeving is het rondparaderen met drie of meer kinderen heel normaal. Ik wist heel zeker na de geboorte van Melle dat ik nog ruimte over had voor een ander kindje, een derde kind in ons leven en hart. Nee, ik voelde me als gezin nog niet compleet.

Perse een derde kind

Tijdens mijn zwangerschap voelde ik me vooral heel erg bekeken. Met dikke toeter, stampijmakende kleuter en terrorpeuter aan de hand door het centrum of op het schoolplein wist ik heel zeker dat mensen zich afvroegen waarom ik in godsnaam aan een derde begon. En ik moet toegeven dat die gedachte er bij mij ook wel eens insloop. Sterker, ik vroeg me sowieso wel eens af waarom ik überhaupt aan kinderen begon, nog steeds wel. Meestal zo rond het horror uur, zo’n beetje tussen na schooltijd en een uurtje of vijf als we aan tafel kunnen. Daarna is het weer goed en fijn vertoeven met mijn schatjes. Mensen, meestal voel ik mij rete trots als moeder de gans met al mijn kuikens. En wat mij betreft komt daar zelfs nog eentje bij…

Meestal voel ik mij rete trots als moeder de gans met al mijn kuikens

Grote gezinnen in de omgeving

Op dat zelfde schoolplein, het ligt vast aan het type onderwijs, montessori namelijk, is drie gewoon gewoon. Of het zal aan mijn kinderen liggen welke type vriendinnetjes ze mee thuis komen OF ik heb gewoon tunnelvisie met mijn klapperende eierstokken. Zo werkt het gewoon toch, als je iets heel graag wil dan zie je dat ook overal. Vervelend pesterijtje van moedernatuur, of op andere momenten juist heel mooi.

Uit het vriendinnen groepje van 4 meiden vorig jaar van Fenne, waren er twee met z’n viertjes thuis en 2 inclusief mijn eigen dochter met z’n drietjes. Nu twee vanuit dat groepje helaas zijn vertrokken, koos ze een nieuw vriendinnetje uit een ander gezin, jep, ook weer met vier kinderen. En het toeval laat dat ook de zoon het nu op een meisje heeft gemunt uit een gezin met vier kinderen. Om mij en mijn eierstokken te blijven pesten, ik weet het zeker.

Lees ook: Vier kinderen, is dat het nieuwe drie?

Waarom wel voor dat derde kind gaan?

Het is zo leuk, ja echt, en soms ook heel vervelend, I know. Dus even een mooi rijtje waarom je juist wel voor die derde moet gaan. Als je dat altijd al wilde natuurlijk he 😉

• Omdat je het graag wil natuurlijk. En je altijd al van dat grote gezin hebt gedroomd. Omdat je je dus nog niet compleet voelt met twee exemplaren.
• Jullie maken toevallig net als wij ook van die ontzettend leuke DNA genen mixjes.
• Omdat drie nog prima te overzien is. Praktisch gezien. Nee, er hoeft niet direct een grotere auto te komen, tenzij je een ka rijdt misschien. Die auto gaat het om toch? Tenminste, dat is wat ik altijd te horen krijg als ik begin over een vierde… Ruimte technisch is het vaak nog wel te overzien, maatschappijtechnisch is het nog best normaal allemaal…
• Ze hebben elkaar. Want mama heeft echt niet altijd tijd en zin om te stoeien, een spelletjes te spelen of te ruziën. Ze houden van elkaar, onvoorwaardelijk, ze leren van elkaar, ze leren delen, ze spelen en ze komen voor elkaar op. En bovendien hebben ze hun broer zus geheimpjes. Ze maken samen plannetjes, zijn samen ondeugend en ook al is dat nu allemaal nog heerlijk doorzichtig, ik ben er van overtuigd dat ook dat waardevolle lessen voor ze zijn.
• Elk kind extra maakt je relaxter. Uit ervaring weet ik dat ik bij de eerste nog al een beetje spastisch was. Is het huis veilig genoeg, is haar kamertje wel goed genoeg, wat mag ze wanneer volgens welk schema eten, borstvoeding, het moet, consequent zijn, geen schermen, geen snoep… bla bla, noem het maar op. Inmiddels weet ik dat een kind het nog prima zou doen in een grote doos met een dekentje naast het bed en de liefde van de ouders, dat een keertje niet consequent zijn echt niet direct een probleem is en dat voor alles uiteindelijk weer een oplossing is. Let it goooo… Die derde gaat zo makkelijk en flexibel zijn. Wojoh, wat dacht je van een vierde of vijfde, appeltje eitje toch?
• Het is zo gezellig. Ik mag nog al eens knettergestoord worden van de chaos bij ons thuis en natuurlijk, 1 of 2 of 3, het maakt verschil. Een kind extra, is extra geluid, beweging en troep. Maar bovenal, nog een keer extra veel liefde, vrolijkheid, blijheid. Altijd wel een kind wat wil knuffelen of helpen en als jij niet wil blijft er nog altijd wel een broertje of zusje over die toevallig wel wil.
• Meer hulp in huis. Laten we het vooral zonnig bekijken. Beetje investeren natuurlijk maar altijd wel iemand die zich laat chanteren de handel op te ruimen. Of beter, het gewoon leuk vindt voor mij de wasmachine uit te ruimen en de droger weer in. De kastjes boent met billendoekjes, ik zeg, i-de-aal.
• Je komt er achter dat er meer dan twee smaken zijn. Sowieso.
• Oh en bovendien kom je er gewoon achter dat je best meer aan kan dan je denkt, wat dacht je van 3x bevallen joh. Leer je fantastisch managen, word je gewoon vet flexibel (of gestrest) en breng je jezelf bergen geduld bij. 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10!!!!!!

Nah ja. Het mag duidelijk zijn dat ik ontzettend blij en gelukkig ben met mijn drietal. Mijn drie musketiers die het me af en toe heel lastig maken, die me tot het uiterste weten te drijven maar die bovenal elke dag mijn hart vullen met zo zo zo veel liefde en knuffels en kusjes en kleine armpjes om mijn nek…. Heel blij en gelukkig. Nog vragen? 😉

Wil je Mamamaai blijven volgen? Dat kan via de Facebookpagina of via instagram.