
Sorry, ik moet hier stiekem heel hard om lachen
Ja, ik geef nog borstvoeding. En nee, ik weet nog niet wanneer ik ga stoppen. De kleine man is inmiddels ruim een jaar en drinkt nog bij mij. Ieeuw, nee toch, zo’n groot kind met tanden en hij loopt zelfs al. Vind je dat niet gek? Nee, vind ik niet gek. Ben je niet bang dat je hem verwend? Huh, wat? Maar hij eet toch wel gewoon? Nou zeker, vretuh is zijn hobby. Oh, dan ben jij zeker ook van de samen slapen? Yup. En dragen? Yup. En verantwoord en gezond? Uhm… ja, denk ik? En hij slaapt natuurlijk nog niet door? Nee klopt. Ja snap ik wel. Hoezo? Ennuh, voed je de andere twee ook nog zelf? Ja tuurlijk, ik laat ze stoppen wanneer ze dat zelf willen. Nee grapje, ik wilde even je gezicht zien.
Goed, ik pas prima in dat hokje denk ik. Ik dacht, waarom niet nog eens zo’n tieten blog het net op. Vinden we leeuuuk ;).
- Je komt het schoolplein op wandelen met je verse tien dagen oude spruit en de eerste vraag is: Slaapt hij al een beetje door? Gevolgd door: Geef je borstvoeding? Heul belangrijke vragen natuurlijk. Voor de moeder zelf, en blijkbaar ook voor die ene moeder die je vaag herkent en nu perse je baby wil komen bewonderen. Baby’s zijn net als buiken publiek bezit. Dat weten we allemaal. En als je net bevallen bent mag je gênante en persoonlijke vragen gesteld worden, toch?
- Jep ik geef dus borstvoeding. Dan zijn er dus moeders die in jou hun medestander zien, zodra ze te horen krijgen dat je in hun hokje komt hokken. Als je borstvoeding geeft moet je er schijnbaar ook altijd over willen praten. Nou, nope! Er zijn echt mensen die het voor elkaar krijgen, in elke zin, in elk gesprek het woord borstvoeding te laten vallen. Hoe doen ze dat? Persoonlijk vind ik dat knap. En rete irritant ook.
- En dan is er nog zo’n maffe gewaarwording. Mensen voelen zich altijd geroepen zich te verdedigen en mij te overtuigen waarom zij geen of korter dan ik borstvoeding gaven, zodra ik de borst dreig bloot te leggen. Vaak zelfs al als per ongeluk doorschemert dat ik zo’n borstvoedingsmama ben. Liever heb ik dat je me (mijn borst bedoel ik) gewoon negeert dan dat je 300 pijlen op mij richt. Mama’s, doe vooral je ding, ik ben de vijand niet.
- En van deze hou ik. Volgens de berichten zou je ongeveer 500kcal extra moeten eten, die je door de dag heen weggeeft aan je kind. Ik ben bang dat ik per dag wel 2000kcal extra binnen krijg. Ik eet als een uitgemergeld paard en als ik niet eet, denk ik aan eten. Ah ja, ik val dan ook niet af 😉 Maar he, ik kom ook niet bij :p Een goede reden nog even vol te houden want ik ben voorlopig nog even niet klaar met mijn Tony’s en Pringles.
- Nou goed. Siem wordt dus wat ouder. Behalve dat hij mij graag bekijkt, iets wat hij lekker vindt, wat ik diep verstop in een stukje stof, dat blijft fascinerend. Ik moet hem nog even afleren op elk willekeurig moment mijn shirt naar beneden te trekken, in mijn decolleté te graaien met zijn handjes of neus of stiekem op mijn knopjes te drukken. Sjemig, die knopies zijn trouwens rekbaar 😉
- Het is niet allemaal rozen geur en maneschijn mensen. Borstvoeding is fijn, meestal en soms heel vervelend. Wat zou het heerlijk zijn die twee eens uit te lenen aan de man als ik een dagje weg wil of ik noem zomaar eens wat, een nachtje doorslapen ofzo. Ik haat kolven. Bovendien, sommige baby’s bijten dus wel. Hand omhoog als je er ook eentje hebt…
- Anyway, ik ben apetrots dat mijn lijf doet wat het moet doen en soms krijg ik de onbedwingbare neiging dat aan de hele wereld te laten zien (in de vorm van zo’n ‘zoet slapend toetje #melfie’ op mijn borst, milkdrunk, melkcoma, ole ole), maar regelmatig schaam ik me ervoor. Wat dat betreft, wat zou een flesje dan makkelijk zijn. Dat vindt iedereen bij een kind van 1 gewoon normaal, niemand die er van zal opkijken. Ik vind het belachelijk dat ik dat gevoel heb, en probeer me er niks van aan te trekken. Mijn kind, mijn booby’s, nietwaar? So be it. Ik heb nou eenmaal een dreumes aan de borst, eentje die loopt en dat vinden mensen gek.
- Nah ja, IE.DE.REEN. heeft er dus een mening over. Sjezuzz, sjezus. Slaap je niet goed? Misschien moet je stoppen met de borstvoeding. Ben je moe? Misschien moet je stoppen met de borstvoeding. Eenkennig? Misschien moet je stoppen met de borstvoeding. Überhaupt, waarom stop je niet met de borstvoeding? Hij is al een jaar toch? Zitten helemaal geen voedingsstoffen meer in.
Meer over borstvoeding lezen:
Dus. Wat kan ik er nog over zeggen. Wij voelen ons er goed bij en dat lijkt me de belangrijkste overweging.
13 Comments
emmel
22 februari, 2016 at 12:04He maar wat zou je doen als niemand naar je kersverse spruit kijkt of er niemand geïnteresseerd is in hoe het met jullie gaat?… toch meestal goedbedoeld niet?
MamaMaai
22 februari, 2016 at 12:50Meestal wel denk ik. Ik kan me nog goed herinneren dat ik met onze eerste in de v&d stond en een wildvreemde mij aansprak. Hoe oud is jou kleintje? 3 weken? oh die van mij ook. Slaapt die van jou al door? Nou die van mij in ieder geval wel. Dan kan je wel een leukere vraag bedenken toch 😉
B-Naais
22 februari, 2016 at 12:37Bij mij zijn ze nu al enkele jaren afgekickt van de borst maar ik herken zó wat je schrijft. Wat de beste ooit was vond ik deze: borstvoeding? In deze tijd zijn er toch veel betere alternatieven.
Euh ja… :-))
MamaMaai
22 februari, 2016 at 12:48Oh haha, die heb ik gelukkig nog nooit gehoord 😉
Jess
22 februari, 2016 at 12:52Nagel op de kop, met je opmerking: een kind van 1 met een fles is ook niet raar. Dus de borst moet ook kunnen. Hier gelukkig nog geen tanden. Ik vind het soms ook vervelend dat je snel in een hokje beland als borstvoedende moeder. (Toevallig ook een draagster, wasbare luiers, … Maar dat heeft niets met elkaar te maken, haha)
MamaMaai
22 februari, 2016 at 12:58Oh ook nog wasbare luiers 😉 :p
Karin
22 februari, 2016 at 22:02Proost voor Siem! Vooral lekker blijven doen waar jullie je samen prettig bij voelen.
Judith
22 februari, 2016 at 22:30Vooral blijven doen wat bij je past, het is toch nooit goed. Wat vond ik het jammer dat ik mijn dochter niet langer borstvoeding kon geven dan 13 maand, een fikse griep en haar bijtgedrag daarna zorgde ervoor dat het niet langer ging. Maar samen slapen doen we nog steeds af en toe met onze zesjarige dame.
MamaMaai
24 februari, 2016 at 15:02Ahh heerlijk hè 🙂
Mariska
23 februari, 2016 at 10:25Ja, moeilijk, moeilijk, moeilijk… Maar eigenlijk toch zo makkelijk 😉
Merk dat ik me toch iets aantrek van al dat commentaar ook al wil ik dat niet. Laatst zei iemand dat de borstvoeding, op colostrum na, helemaal niet meer/beter voedingstoffen/antistoffen heeft in vergelijking met kunstvoeding. En dat ze het zo fijn vond dat haar spruit toch wel tot 3,5 mnd had doorgeslapen (want ja, daarna krijgen alle kindjes last van tandjes etc..) Toen stond ik toch wel even verbouwereerd te kijken….
MamaMaai
24 februari, 2016 at 15:03Ja ik ook hoor, heb nooit zo snel mijn woordje klaar. Maar jammer dat men van dit soort dingen roept
Céline
24 februari, 2016 at 10:26HAHAHA…zo herkenbaar… Hier ook nog grote broer (3) aan de borst.. maar dat durf ik niet aan iedereen te zeggen want inderdaad wat een opmerkingen ik dan ga krijgen… Mooi geschreven!
MamaMaai
24 februari, 2016 at 10:36Nee snap ik, ik had dat ook met zoontje toen van 20 mnd.