Sinterklaas, ziek van Sinterklaas, Sinterklaasstress

Ziek van Sinterklaas

Sinterklaas, ziek van Sinterklaas, SinterklaasstressIk bracht er gisterochtend eentje met dikke tranen naar school. Dezelfde die de avond ervoor al de slaap niet kon vatten want we hadden geen tijd meer het Sinterklaasjournaal te kijken. In de laatste aflevering die we zagen vertrok Sint terug naar Spanje met zielepietje en mam, als hij nou dan niet op tijd terug is? Het kind was er letterlijk ziek van. Ziek van Sinterklaas. 

Scheurtjes in het Sinterklaasgeloof

Afgelopen zomer werd een van de beste vriendinnen van Fenne ingelicht over het geheim. Dat gaat voor ons niet lang meer duren dachten we nog. Wat zou het leuk zijn he, als ze dit jaar nog zou geloven. Helemaal toen de juf aankwam met de mededeling dat de helft van de klas surprises zou gaan maken en de andere helft van de klas een cadeautje mag gaan uitzoeken in de schatkamer, dachten we dat het feest voor haar wel voorbij zou zijn. En daarmee voor Melle want een Fenne die een geheim kan bewaren hebben wij hier thuis niet. Voor zover hoort onze zevenjarige nog tot het kamp Sinterklaas is heilig maar lijken de eerste scheurtjes in haar geloof wel te zijn ontstaan.

Alles moet nog op zijn plaats gaan vallen. Blijkbaar wordt ze er mee gepest in haar klas dat ze nog tot het kamp van de gelovigen hoort, meiden daar hoor. Nee, er rinkelt nog geen belletje. Mam, zij zeggen dat jullie gewoon de pakjes in onze schoen doen. Hey mam, die Sint op school was nep hoor, hij leek helemaal niet op de echt bij papa op school. Maar hoe kan het nou dan, want ik zie jullie nu niet weg gaan terwijl er zo wel een zak voor de deur staat. Nope, nog steeds geen belletje. Jawel, zeker wel, Amerigo rijdt op het dak want die heeft gouden hoefijzers en hij is speciaal. Er zitten nog veel te veel vraagtekens in haar koppie.

Ziek van Sinterklaas

Tot zover. Dat gaat best goed, dachten we nog. Maar sinds de goede oude man het land in kwam, nam hij stress en daarmee vermoeidheid met zich mee. Pakjes-stress want wat moeten we ze nu weer geven en hoe houden we het hele handeltje voor alle kanten en de portemonnee een beetje leuk? En OMG de Sint is er echt, wat zal er in de schoen zitten, de Sint komt op school, De Sint komt op het werk van papa, het grote avondje, en hoe zit het allemaal nou en vergeet voor het journaal niet stress en buikpijn bij de kinderen. Sinds de goede man van zijn bootje afstapte is het in huize Maai feest of onweer met weinig daartussen.

Het grote geheim brandde op mijn lippen. Lieverdjes toch. Maar ik deed het niet. Stijf op elkaar. Nog één jaartje dan. Omdat het zo ontzettend leuk is… Jahaha.

Sinterklaas is genieten

Nee echt, Sinterklaas ontmoeten is elk jaar weer genieten. Magisch om je grote held te ontmoeten. Die gezichtjes. Mijn hart. Dat vijfdecemberavondje is ook echt genieten. Lekkere hapjes eten, samen keihard door de kamer dansen op Piet Diego. Op elkaar wachten met uitpakken, ja echt, en oprecht blij zijn met de leuke cadeaus. Uiteindelijk alle stress waard geweest.

Volgend jaar zal de dan achtjarige heel waarschijnlijk medeplichtig worden en de vraagtekens bij de dan zesjarige in zijn hoofd planten. Een heel belangrijke taak. Eens zien of dat wat minder vermoeidheid en stress met zich meebrengt 😉

Het Sinterklaas gebeuren op zijn hoogtepunt eist zijn tol en hoe hard er ook gehuild wordt dat Sint vandaag de eerste de beste vlucht terug naar Spanje pakt, ik zwaai hem met liefde uit.

Dag Sinterklaasje, dahag, dahag…

Gerelateerd:

Wil je MamaMaai blijven volgen? Dat kan via de facebookpagina of via instagram. Ik ben ook heel actief op Pinterest, leuk!


Geplaatst

in

door

Reacties

3 reacties op “Ziek van Sinterklaas”

  1. roelina avatar

    Herkenbaar! Wij vierden drie keer Sinterklaas met een overload aan cadeaus. Ik ben er wel ziek van. En de kids ook, letterlijk. Wat een impact heeft die oude vent zeg. Lijkt me erg lastig om het te moeten vertellen. het is toch een beetje een bubbel die knapt ofzo.

  2. Sheila avatar

    Oz is nog maar net 3. Dus ik ga gewoon nog jaren genieten van het geloven in die beste man en de kerstman. Want voor je het weet is dat gewoon voorbij en komt het natuurlijk nooit meer terug. En dat zou ik best jammer vinden.

    1. MamaMaai avatar

      Jaaa, ik hoop hier ook hoor, Siem moet nog drie worden en ze genieten er zo ontzettend van. Alleen voor Fenne ben ik bang dat het volgend jaar voorbij is maar aan de andere kant is dat ook wel weer speciaal, haar deelgenoot maken. We gaan het zien 🙂

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *