Zwarte piet is van ons

‘Zwarte Piet hoort gewoon zwart te zijn, zoals hij altijd pik en pik zwart is geweest, met apenpakkie, met gouden oorbellen, met knalrode lippen. Niet omdat wij racistisch zijn maar omdat hij door de schoorsteen komt. Dit is onze traditie, zwarte piet is van ons en als het je niet bevalt, ga je maar weg. Punt.’

Ik hou van het Sinterklaas feest

Ik vind het echt leuk. Van de week bracht ik ze naar school en stond er een muziekje op in de hal. De klassen waren donker en de juffen en meesters stonden naast de deur. Wat was er gebeurd? Oh jee, Rommelpiet was langs geweest. Oef wat spannend, wat leuk.

Ik zie mijn kindjes toeleven naar het moment dat Sinterklaas in het land is. Ik geniet ervan hoe ze de hele middag aan een tekening speciaal voor rijmpiet kunnen werken omdat ze op het journaal gehoord hebben dat hij daar zo blij van wordt. Sinterklaas wordt doorgaans meer verwend dan papa en mama. Hoe ze met veel liefde hun schoentjes vullen knutselen, lieve briefjes, met wortels en appels en er een bakje water voor het paard naast zetten want die zal wel honger en dorst hebben na een hele nacht op het dak.

We zingen samen alle liedjes die we kennen

We dansen in onze pyjamaatjes en de volgende morgen zijn ze helemaal gelukkig met het gedichtje achterop een briefje en hun stickervelletje. We versieren ons huisje, volgen het sinterklaasjournaal op de voet, maken wensen lijstjes en bakken pepernoten en cakejes. Ze ontmoeten de Sint en zijn pieten op school en kijken verlegen, verwonderd met grote ogen naar wat er om hen heen gebeurd. En nogmaals op het werk van papa waar ze geen handje durven te geven maar wel dolgraag een paar pepernootjes aanpakken en we tellen ongeduldig af naar de spannende, grote dag.

En waarom is dat zo leuk? Omdat we met ons gezin een fijne traditie maken. Omdat we mooie herinneringen maken. Omdat het heerlijk is om te zien hoe de kinderen genieten de decemberdagen. Omdat wij daar op onze beurt ook intens van genieten. Blije kindjes, blije papa’s en mama’s, iedereen blij.

Of toch niet?

Niet iedereen blij? Maar het is een feest

Als ik hoor dat er scholen zijn die het Sinterklaasfeest afschaffen, dat er kindjes in de klassen komen die dan teleurgesteld zijn omdat ze hun schoentjes niet meer mogen zetten, als kinderen de felle discussies tussen grote ‘volwassen’ mensen mee krijgen, als er controlepoortjes worden geplaatst bij aankomst van de stoomboot, dat er mensen demonstreren, mensen ruzie maken, mensen worden opgepakt onder het oog van duizenden feestvierende verwachtingsvolle kinderen… Ik vind dat heel erg sneu.

Echt, de eerste woorden van dit stuk. Ik zie ze voorbij komen op Facebook. Ik zie ze voorbij komen onder mijn eigen vrienden en kennissen op Facebook, deze lijken daartussen nog mild. Maar ik hoor ze ook om me heen, in mijn kennisenkring, op het schoolplein. En ik vind dat jammer. Het zaait onrust, mensen voelen zich gekwetst, niet gewenst en beledigd.

Link met racisme?

Ik ben nooit opgevoed met het idee dat zwarte piet een link met racisme zou hebben, vanaf kleins af aan kwam zwarte Piet door de schoorsteen langs. Klopt, ik heb die link zelf nooit gelegd en dat doe ik nog steeds niet. Laat staan met slavenhandel. Maar er zijn mensen die zich gekwetst voelen en die er wel een link in zien die ik best kan begrijpen.

En wat ik niet begrijp, anno 2016 lijkt het of wij en zij weer steeds groter wordt. ‘Wij’ voelen ons op allerlei fronten bedreigd door ‘zij’. Ons land, onze cultuur, onze tradities, onze banen, onze kinderen… Van mij, van ons? Is het niet gewoon van ons allemaal? Gaat het überhaupt wel over zwarte piet?

Echt, alsjeblieft, laat dat Sinterklaasfeest bestaan. Want het is gezellig en goed voor de economie. Maar waarom is het zo moeilijk daarbij rekening te houden met anderen? Het verhaal een klein beetje aanpassen? Geen kind die het merkt. Doen we een Zwarte piet, een Roet piet, een Witte piet die niet door de schoorsteen durft, een Chinese piet, een Welles piet, een Marokkaanse piet en welja, ook een regenboogpiet. Sinterklaas, was dat niet dat kinderfeest? Dan kan dat gewoon toch? Zij hebben er geen last van.

We moesten ook wennen aan de euro toch? We moesten zelfs wennen aan de mobiele telefoon. We kunnen toch ook wel wennen aan een kleine verandering verschillende pieten?

Beetje meer liefde, beetje meer rekening houden met elkaar. Oké? Deal! Fijne Sinterklaasweken.