Mama fit: Skeeleren

Gisteren bedacht ik ineens dat het anders moet. Dat zijn van die vreemde stuiptrekkingen die bij mij horen. Ik loop al een tijdje te klagen over me niet fit voelen. Niet zo gek ook, ik ben van 3 a 4 keer sporten per week inmiddels terug naar nog net 1 keer per week en daarbij nam ik het de laatste tijd ook niet zo nauw meer met wat er allemaal mijn mond in verdween. Alsof dat samen gaat, minder sporten, minder gezond eten. Ik denk het wel eigenlijk. Of in ieder geval, hoe meer ik sport, hoe meer ik de neiging heb gezonder te eten en hoe minder behoefte aan snoep en andere troep. Een slechte zaak. Te zonde ook. Eerst lekker werken en dan lekker zondigen, nahhh. Anyway, daar moest dus verandering in komen. Niet rennen. Ik ben er nog niet uit hoe ik die drempel over moet. We beginnen ergens anders.

Dus. Paas ochtend.

Ergens in een hok in huis lagen twee paar prachtige skeelers te verstoffen. Van de tijd dat we nog zonder kindjes waren. We er nog regelmatig op uit trokken samen met de wielen onder de voetjes de natuur in. Waar we überhaupt graag samen actief waren. Mountainbiken, skeeleren, fietsen…. Eerlijk? Ik mis dat. Het is leuk. Skeeleren… heeft voor ons zelfs ook nog  een speciale betekenis. Zonder skeeleren hadden we elkaar waarschijnlijk nooit leren kennen. Het was DE activiteit die mijn inmiddels man liet opvallen tussen de anderen.

Hoezo je mist dat? Dan ga je toch skeeleren, ik zie het probleem niet… Precies. Man duikelde deze dus even op. Niks geen uitgebreid paas ontbijt voor ons, we togen in alle vroegte de (pas aangeschafte maar nu al beste aankoop voor de kinderen) croozer op, skeelers aan en gaan. Het zonnetje in. Even uitwaaien. Het plan was halverwege te stoppen bij een veldje om de kinderen uit te laten achter een bal en dan weer terug te keren. Maar helaas. Het begon te druppen. Niet vreselijk, de kleine meid vond het zelfs wel leuk, maar langzamerhand werden de paden steeds gladder. Dus naar huis. Daarbij, mijn benen en voeten moeten na jaren toch weer even wennen aan deze vergeten activiteit.

Jaaaa, zo heerlijk. Snelheid maken. De wind, de zon, blije kindjes, blij man! Armen wijd, grote glimlach op mijn gezicht, niemand die het ziet.  Bye bye saggerijn. Doe mij elke ochtend zo’n rit. I love it!

Fijne tweede paasdag allemaal!